1Eyüp şöyle yanıtladı: 2‹‹Buna benzer çok şey duydum, 2 Oysa siz avutmuyor, sıkıntı veriyorsunuz. 3Boş sözleriniz hiç sona ermeyecek mi? 2 Nedir derdiniz, boyuna karşılık veriyorsunuz? 4Yerimde siz olsaydınız, 2 Ben de sizin gibi konuşabilirdim; 2 Size karşı güzel sözler dizer, 2 Başımı sallayabilirdim. 5Ağzımdan çıkan sözlerle yüreklendirir, 2 Dudaklarımdan dökülen avutucu sözlerle yatıştırırdım sizi. 6‹‹Konuşsam bile acım dinmez, 2 Sussam ne değişir? 7Ey Tanrı, beni tükettin, 2 Bütün ev halkımı dağıttın. 8Beni sıkıp buruşturdun, bana karşı tanık oldu bu; 2 Zayıflığım kalkmış tanıklık ediyor bana karşı. 9Tanrı öfkeyle saldırıp parçalıyor beni, 2 Dişlerini gıcırdatıyor bana, 2 Düşmanım gözlerini üzerime dikiyor. 10İnsanlar bana dudak büküyor, 2 Aşağılayarak tokat atıyor, 2 Birleşiyorlar bana karşı. 11Tanrı haksızlara teslim ediyor beni, 2 Kötülerin kucağına atıyor. 12Ben rahat yaşıyordum, ama Tanrı paraladı beni, 2 Boynumdan tutup yere çaldı. 2 Beni hedef yaptı kendine. 13Okçuları beni kuşatıyor, 2 Acımadan böbreklerimi deşiyor, 2 Ödümü yerlere döküyor. 14Bedenimde gedik üstüne gedik açıyor, 2 Dev gibi üzerime saldırıyor. 15‹‹Giymek için çul diktim, 2 Gururumu ayak altına aldım. 16Ağlamaktan yüzüm kızardı, 2 Gözlerimin altı morardı. 17Yine de ellerim şiddetten uzak, 2 Duam içtendir. 18‹‹Ey toprak, kanımı örtme, 2 Feryadım asla dinmesin. 19Daha şimdiden tanığım göklerde, 2 Beni savunan yücelerdedir. 20Dostlarım benimle eğleniyor, 2 Gözlerim Tanrıya yaş döküyor; 21Tanrı kendisiyle insan arasında 2 İnsanoğluyla komşusu arasında hak arasın diye. 22‹‹Çünkü birkaç yıl sonra, 2 Dönüşü olmayan yolculuğa çıkacağım.