1Dinle, ey halkım, öğrettiklerimi, 2 Kulak ver ağzımdan çıkan sözlere. 2Özdeyişlerle söze başlayacağım, 2 Eski sırları anlatacağım, 3Duyduğumuzu, bildiğimizi, 2 Atalarımızın bize anlattığını. 4Torunlarından bunları gizlemeyeceğiz; 2 RABbin övgüye değer işlerini, 2 Gücünü, yaptığı harikaları 2 Gelecek kuşağa duyuracağız. 5RAB Yakup soyuna koşullar bildirdi, 2 İsraile yasa koydu. 2 Bunları çocuklarına öğretsinler diye 2 Atalarımıza buyruk verdi. 6Öyle ki, gelecek kuşak, yeni doğacak çocuklar bilsinler, 2 Onlar da kendi çocuklarına anlatsınlar, 7Tanrıya güven duysunlar, 2 Tanrının yaptıklarını unutmasınlar, 2 Onun buyruklarını yerine getirsinler; 8Ataları gibi inatçı, başkaldırıcı, 2 Yüreği kararsız, 2 Tanrıya sadakatsiz bir kuşak olmasınlar. 9Oklarla, yaylarla kuşanmış Efrayimoğulları 2 Savaş günü sırtlarını döndüler. 10Tanrının antlaşmasına uymadılar, 2 Onun yasasına göre yaşamayı reddettiler. 11Unuttular Onun işlerini, 2 Kendilerine gösterdiği harikaları. 12Mısırda, Soan bölgesinde 2 Tanrı harikalar yapmıştı atalarının önünde. 13Denizi yarıp geçirmişti onları, 2 Bir duvar gibi ayakta tutmuştu suları. 14Gündüz bulutla, 2 Gece ateş ışığıyla onlara yol göstermişti. 15Çölde kayaları yarmış, 2 Sanki dipsiz kaynaklardan 2 Onlara kana kana su içirmişti. 16Kayadan akarsular fışkırtmış, 2 Suları ırmak gibi akıtmıştı. 17Ama onlar çölde Yüceler Yücesine başkaldırarak 2 Günah işlemeye devam ettiler. 18Canlarının çektiği yiyeceği isteyerek 2 İçlerinde Tanrıyı denediler. 19‹‹Tanrı çölde sofra kurabilir mi?›› diyerek, 2 Tanrıya karşı konuştular. 20‹‹Bak, kayaya vurunca sular fışkırdı, 2 Dereler taştı. 2 Peki, ekmek de verebilir mi, 2 Et sağlayabilir mi halkına?›› 21RAB bunu duyunca çok öfkelendi, 2 Yakupa ateş püskürdü, 2 Öfkesi tırmandı İsraile karşı; 22Çünkü Tanrıya inanmıyorlardı, 2 Onun kurtarıcılığına güvenmiyorlardı. 23Yine de RAB buyruk verdi bulutlara, 2 Kapaklarını açtı göklerin; 24Man yağdırdı onları beslemek için, 2 Göksel tahıl verdi onlara. 25Meleklerinfı ekmeğini yedi her biri, 2 Doyasıya yiyecek gönderdi onlara. 26Doğu rüzgarını estirdi göklerde, 2 Gücüyle güney rüzgarına yol gösterdi. 27Toz gibi et yağdırdı başlarına, 2 Deniz kumu kadar kuş; 28Ordugahlarının ortasına, 2 Konakladıkları yerin çevresine düşürdü. 29Yediler, tıka basa doydular, 2 İsteklerini yerine getirdi Tanrı. 30Ancak onlar isteklerine doymadan, 2 Daha ağızları doluyken, 31Tanrının öfkesi parladı üzerlerine. 2 En güçlülerini öldürdü, 2 Yere serdi İsrail yiğitlerini. 32Yine de günah işlemeye devam ettiler, 2 Onun harikalarına inanmadılar. 33Bu yüzden Tanrı onların günlerini boşluk, 2 Yıllarını dehşet içinde bitirdi. 34Tanrı onları öldürdükçe Ona yönelmeye, 2 İstekle Onu yeniden aramaya başlıyorlardı. 35Tanrının kayaları olduğunu, 2 Yüce Tanrının kurtarıcıları olduğunu anımsıyorlardı. 36Oysa ağızlarıyla Ona yaltaklanıyor, 2 Dilleriyle yalan söylüyorlardı. 37Ona yürekten bağlı değillerdi, 2 Antlaşmasına sadık kalmadılar. 38Yine de Tanrı sevecendi, 2 Suçlarını bağışlıyor, onları yok etmiyordu; 2 Çok kez öfkesini tuttu, 2 Bütün gazabını göstermedi. 39Onların yalnızca insan olduğunu anımsadı, 2 Geçip giden, dönmeyen bir rüzgar gibi. 40Çölde kaç kez Ona başkaldırdılar, 2 Issız yerlerde Onu gücendirdiler! 41Defalarca denediler Tanrıyı, 2 İncittiler İsrailin Kutsalını. 42Anımsamadılar Onun güçlü elini, 2 Kendilerini düşmandan kurtardığı günü, 43Mısırda gösterdiği belirtileri, 2 Soan bölgesinde yaptığı şaşılası işleri. 44Mısırın kanallarını kana çevirdi, 2 Sularını içemediler. 45Gönderdiği at sinekleri yedi halkı, 2 Gönderdiği kurbağalar yok etti ülkeyi. 46Ekinlerini tırtıllara, 2 Emeklerinin ürününü çekirgelere verdi. 47Asmalarını doluyla, 2 Yabanıl incir ağaçlarını iri dolu taneleriyle yok etti. 48Büyükbaş hayvanlarını kırgına, 2 Küçükbaş hayvanlarını yıldırıma teslim etti. 49Üzerlerine kızgın öfkesini, 2 Gazap, hışım, bela 2 Ve bir alay kötülük meleği gönderdi. 50Yol verdi öfkesine, 2 Canlarını ölümden esirgemedi, 2 Onları salgın hastalığın pençesine düşürdü. 51Mısırda bütün ilk doğanları, 2 Hamın çadırlarında bütün ilk çocukları vurdu. 52Kendi halkını davar gibi götürdü, 2 Çölde onları bir sürü gibi güttü. 53Onlara güvenlik içinde yol gösterdi, korkmadılar; 2 Düşmanlarınıysa deniz yuttu. 54Böylece onları kendi kutsal topraklarının sınırına, 2 Sağ elinin kazandığı dağlık bölgeye getirdi. 55Önlerinden ulusları kovdu, 2 Mülk olarak topraklarını 2 İsrail oymakları arasında bölüştürdü. 2 Halkını konutlarına yerleştirdi. 56Ama onlar yüce Tanrıyı denediler, 2 Ona başkaldırdılar, 2 Koşullarına uymadılar. 57Döneklik edip ataları gibi ihanet ettiler, 2 Güvenilmez bir yay gibi bozuk çıktılar. 58Puta taptıkları yerlerle Onu kızdırdılar, 2 Putlarıyla Onu kıskandırdılar. 59Tanrı bunları duyunca çok öfkelendi, 2 İsraili büsbütün reddetti. 60İnsanlar arasında kurduğu çadırı, 2 Şilodaki konutunu terk etti. 61Kudretini tutsaklığa, 2 Görkemini düşman eline teslim etti. Antlaşma Sandığını kastetmektedir. 62Halkını kılıç önüne sürdü, 2 Öfkesini kendi halkından çıkardı. 63Gençlerini ateş yuttu, 2 Kızlarına düğün türküsü söylenmez oldu. 64Kâhinleri kılıç altında öldü, 2 Dul kadınları ağlayamadı. 65O zaman Rab uykudan uyanır gibi, 2 Şarabın rehavetinden ayılan bir yiğit gibi oldu. 66Düşmanlarını püskürttü, 2 Onları sonsuz utanca boğdu. 67Tanrı Yusuf soyunu reddetti, 2 Efrayim oymağını seçmedi; 68Ancak Yahuda oymağını, 2 Sevdiği Siyon Dağını seçti. 69Tapınağını doruklar gibi, 2 Sonsuzluk için kurduğu yeryüzü gibi yaptı. 70Kulu Davutu seçti, 2 Onu koyun ağılından aldı. 71Halkı Yakupu, kendi halkı İsraili gütmek için, 2 Onu yavru kuzuların ardından getirdi. 72Böylece Davut onlara dürüstçe çobanlık etti, 2 Becerikli elleriyle onlara yol gösterdi.