77
1Yüksek sesle Tanrıya yakarıyorum, 2 Haykırıyorum beni duysun diye. 2Sıkıntılı günümde Rabbe yönelir, 2 Gece hiç durmadan ellerimi açarım, 2 Gönlüm avunmaz bir türlü. 3Tanrıyı anımsayınca inlerim, 2 Düşündükçe içim daralır. |iSela 4Açık tutuyorsun göz kapaklarımı, 2 Sıkıntıdan konuşamıyorum. 5Geçmiş günleri, 2 Yıllar öncesini düşünüyorum. 6Gece ilahilerimi anacağım, 2 Kendi kendimle konuşacağım, 2 İnceden inceye soracağım: 7‹‹Rab sonsuza dek mi bizi reddedecek? 2 Lütfunu bir daha göstermeyecek mi? 8Sevgisi sonsuza dek mi yok oldu? 2 Sözü geçerli değil mi artık? 9Tanrı unuttu mu acımayı? 2 Sevecenliğinin yerini öfke mi aldı?›› |iSela 10Sonra kendi kendime, ‹‹İşte benim derdim bu!›› dedim, 2 ‹‹Yüceler Yücesi gücünü göstermiyor artık.›› 11RABbin işlerini anacağım, 2 Evet, geçmişteki harikalarını anacağım. 12Yaptıkları üzerinde derin derin düşüneceğim, 2 Bütün işlerinin üzerinde dikkatle duracağım. 13Ey Tanrı, yolun kutsaldır! 2 Hangi ilah Tanrı kadar uludur? 14Harikalar yaratan Tanrı sensin, 2 Halklar arasında gücünü gösterdin. 15Güçlü bileğinle kendi halkını, 2 Yakup ve Yusuf oğullarını kurtardın. |iSela 16Sular seni görünce, ey Tanrı, 2 Sular seni görünce çalkalandı, 2 Enginler titredi. 17Bulutlar suyunu boşalttı, 2 Gökler gürledi, 2 Her yanda okların uçuştu. 18Kasırgada gürleyişin duyuldu, 2 Şimşekler dünyayı aydınlattı, 2 Yer titreyip sarsıldı. 19Kendine denizde, 2 Derin sularda yollar açtın, 2 Ama ayak izlerin belli değildi. 20Musa ve Harun'un eliyle 2 Halkını bir sürü gibi güttün.