1Ey bütün halklar, dinleyin! 2 Kulak verin hepiniz, ey dünyada yaşayanlar, 2Halk çocukları, bey çocukları, 2 Zenginler, yoksullar! 3Bilgelik dökülecek ağzımdan, 2 Anlayış sağlayacak içimdeki düşünceler, 4Kulak vereceğim özdeyişlere, 2 Lirle yorumlayacağım bilmecemi. 5Niçin korkayım kötü günlerde 2 Niyeti bozuk düşmanlarım çevremi sarınca? 6Onlar varlıklarına güvenir, 2 Büyük servetleriyle böbürlenirler. 7Kimse kimsenin hayatının bedelini ödeyemez, 2 Tanrıya fidye veremez. 8Çünkü hayatın fidyesi büyüktür, 2 Kimse ödemeye yeltenmemeli. 9Böyle olmasa, 2 Sonsuza dek yaşar insan, 2 Mezar yüzü görmez. 10Kuşkusuz herkes biliyor bilgelerin öldüğünü, 2 Aptallarla budalaların yok olduğunu. 2 Mallarını başkalarına bırakıyorlar. 11Mezarları, sonsuza dek evleri, 2 Kuşaklar boyu konutları olacak, 2 Topraklarına kendi adlarını verseler bile. evleri, kuşaklar boyu konutları olacak››, Masoretik metin ‹‹ ‹Evlerimiz sonsuza dek kalacak› diye düşünüyorlar››. 12Bütün gösterişine karşın geçicidir insan, 2 Ölüp giden hayvanlar gibi. 13Budalaların yolu, 2 Onların sözünü onaylayanların sonu budur. |iSela 14Sürü gibi ölüler diyarına sürülecekler, 2 Ölüm güdecek onları. 2 Tan ağarınca doğrular onlara egemen olacak, 2 Cesetleri çürüyecek, 2 Ölüler diyarı onlara konut olacak. 15Ama Tanrı beni 2 Ölüler diyarının pençesinden kurtaracak 2 Ve yanına alacak. |iSela 16Korkma biri zenginleşirse, 2 Evinin görkemi artarsa. 17Çünkü ölünce hiçbir şey götüremez, 2 Görkemi onunla mezara gitmez. 18Yaşarken kendini mutlu saysa bile, 2 Başarılı olunca övülse bile. 19Atalarının kuşağına katılacak, 2 Onlar ki asla ışık yüzü görmeyecekler. 20Bütün gösterişine karşın anlayışsızdır insan, 2 Ölüp giden hayvanlar gibi.