1Ya RAB, sınayıp tanıdın beni. 2Oturup kalkışımı bilirsin, 2 Niyetimi uzaktan anlarsın. 3Gittiğim yolu, yattığım yeri inceden inceye elersin, 2 Bütün yaptıklarımdan haberin var. 4Daha sözü ağzıma almadan, 2 Söyleyeceğim her şeyi bilirsin, ya RAB. 5Beni çepeçevre kuşattın, 2 Elini üzerime koydun. 6Kaldıramam böylesi bir bilgiyi, 2 Başa çıkamam, erişemem. 7Nereye gidebilirim senin Ruhundan, 2 Nereye kaçabilirim huzurundan? 8Göklere çıksam, oradasın, 2 Ölüler diyarına yatak sersem, yine oradasın. 9Seherin kanatlarını alıp uçsam, 2 Denizin ötesine konsam, 10Orada bile elin yol gösterir bana, 2 Sağ elin tutar beni. 11Desem ki, ‹‹Karanlık beni kaplasın, 2 Çevremdeki aydınlık geceye dönsün.›› 12Karanlık bile karanlık sayılmaz senin için, 2 Gece, gündüz gibi ışıldar, 2 Karanlıkla aydınlık birdir senin için. 13İç varlığımı sen yarattın, 2 Annemin rahminde beni sen ördün. 14Sana övgüler sunarım, 2 Çünkü müthiş ve harika yaratılmışım. 2 Ne harika işlerin var! 2 Bunu çok iyi bilirim. 15Gizli yerde yaratıldığımda, 2 Yerin derinliklerinde örüldüğümde, 2 Bedenim senden gizli değildi. 16Henüz döl yatağındayken gözlerin gördü beni; 2 Bana ayrılan günlerin hiçbiri gelmeden, 2 Hepsi senin kitabına yazılmıştı. 17Hakkımdaki düşüncelerin ne değerli, ey Tanrı, 2 Sayıları ne çok! 18Kum tanelerinden fazladır saymaya kalksam. 2 Uyanıyorum, hâlâ seninleyim. 19Ey Tanrı, keşke kötüleri öldürsen! 2 Ey eli kanlı insanlar, uzaklaşın benden! 20Çünkü senin için kötü konuşuyorlar, 2 Adını kötüye kullanıyor düşmanların. 21Ya RAB, nasıl tiksinmem senden tiksinenlerden? 2 Nasıl iğrenmem sana başkaldıranlardan? 22Onlardan tümüyle nefret ediyor, 2 Onları düşman sayıyorum. 23Ey Tanrı, yokla beni, tanı yüreğimi, 2 Sına beni, öğren kaygılarımı. 24Bak, seni gücendiren bir yönüm var mı, 2 Öncülük et bana sonsuz yaşam yolunda!