137
1Babil ırmakları kıyısında oturup 2 Siyonu andıkça ağladık; 2Çevredeki kavaklara 2 Lirlerimizi astık. 3Çünkü orada bizi tutsak edenler bizden ezgiler, 2 Bize zulmedenler bizden şenlik istiyor, 2 ‹‹Siyon ezgilerinden birini okuyun bize!›› diyorlardı. 4Nasıl okuyabiliriz RABbin ezgisini 2 El toprağında? 5Ey Yeruşalim, seni unutursam, 2 Sağ elim kurusun. 6Seni anmaz, 2 Yeruşalimi en büyük sevincimden üstün tutmazsam, 2 Dilim damağıma yapışsın! 7Yeruşalimin düştüğü gün, 2 ‹‹Yıkın onu, yıkın temellerine kadar!›› 2 Diyen Edomluların tavrını anımsa, ya RAB. 8Ey sen, yıkılası Babil kızı, 2 Bize yaptıklarını 2 Sana ödetecek olana ne mutlu! 9Ne mutlu senin yavrularını tutup 2 Kayalarda parçalayacak insana!