1RABbi seviyorum, 2 Çünkü O feryadımı duyar. 2Bana kulak verdiği için, 2 Yaşadığım sürece Ona sesleneceğim. 3Ölüm iplerine dolaşmıştım, 2 Ölüler diyarının kâbusu yakama yapışmıştı, 2 Sıkıntıya, acıya gömülmüştüm. 4O zaman RABbi adıyla çağırdım, 2 ‹‹Aman, ya RAB, kurtar canımı!›› dedim. 5RAB lütufkâr ve adildir, 2 Sevecendir Tanrımız. 6RAB saf insanları korur, 2 Tükendiğim zaman beni kurtardı. 7Ey canım, yine huzura kavuş, 2 Çünkü RAB sana iyilik etti. 8Sen, ya RAB, canımı ölümden, 2 Gözlerimi yaştan, 2 Ayaklarımı sürçmekten kurtardın. 9Yaşayanların diyarında, 2 RABbin huzurunda yürüyeceğim. 10İman ettim, 2 ‹‹Büyük acı çekiyorum›› dediğim zaman bile. bile›› ya da ‹‹İman ettim, bu nedenle konuştum. Büyük acı çekiyorum›› (bkz. 2Ko.4:13). 11Şaşkınlık içinde, 2 ‹‹Bütün insanlar yalancı›› dedim. 12Ne karşılık verebilirim RABbe, 2 Bana yaptığı onca iyilik için? 13Kurtuluş sunusu olarak kadeh kaldırıp 2 RABbi adıyla çağıracağım. 14Bütün halkının önünde, 2 RABbe adadıklarımı yerine getireceğim. 15RABbin gözünde değerlidir 2 Sadık kullarının ölümü. 16Ya RAB, ben gerçekten senin kulunum; 2 Kulun, hizmetçinin oğluyum, 2 Sen çözdün bağlarımı. 17Ya RAB, seni adınla çağırıp 2 Şükran kurbanı sunacağım. 18RABbe adadıklarımı yerine getireceğim 2 Bütün halkının önünde, 19RAB'bin Tapınağı'nın avlularında, 2 Senin orta yerinde, ey Yeruşalim! RAB'be övgüler sunun!