1‹‹Yeryüzünde insan yaşamı savaşı andırmıyor mu, 2 Günleri gündelikçinin günlerinden farklı mı? 2Gölgeyi özleyen köle, 2 Ücretini bekleyen gündelikçi gibi, 3Miras olarak bana boş aylar verildi, 2 Payıma sıkıntılı geceler düştü. 4Yatarken, ‹Ne zaman kalkacağım› diye düşünüyorum, 2 Ama gece uzadıkça uzuyor, 2 Gün doğana dek dönüp duruyorum. 5Bedenimi kurt, kabuk kaplamış, 2 Çatlayan derimden irin akıyor. 6‹‹Günlerim dokumacının mekiğinden hızlı, 2 Umutsuz tükenmekte. 7Ey Tanrı, yaşamımın bir soluk olduğunu anımsa, 2 Gözüm bir daha mutluluk yüzü görmeyecek. 8Şu anda bana bakan gözler bir daha beni görmeyecek, 2 Senin gözlerin üzerimde olacak, 2 Ama ben yok olacağım. 9Bir bulutun dağılıp gitmesi gibi, 2 Ölüler diyarına inen bir daha çıkmaz. 10Bir daha evine dönmez, 2 Bulunduğu yer artık onu tanımaz. 11‹‹Bu yüzden sessiz kalmayacak, 2 İçimdeki sıkıntıyı dile getireceğim; 2 Canımın acısıyla yakınacağım. 12Ben deniz ya da deniz canavarı mıyım ki, 2 Başıma bekçi koydun? 13Yatağım beni rahatlatır, 2 Döşeğim acılarımı dindirir diye düşündüğümde, 14Beni düşlerle korkutuyor, 2 Görümlerle yıldırıyorsun. 15Öyle ki, boğulmayı, 2 Ölmeyi şu yaşama yeğliyorum. 16Yaşamımdan tiksiniyor, 2 Sonsuza dek yaşamak istemiyorum; 2 Çek elini benden, çünkü günlerimin anlamı kalmadı. 17‹‹İnsan ne ki, onu büyütesin, 2 Üzerinde kafa yorasın, 18Her sabah onu yoklayasın, 2 Her an onu sınayasın? 19Gözünü üzerimden hiç ayırmayacak mısın, 2 Tükürüğümü yutacak kadar bile beni rahat bırakmayacak mısın? 20Günah işledimse, ne yaptım sana, 2 Ey insan gözcüsü? 2 Niçin beni kendine hedef seçtin? 2 Sana yük mü oldum? 21Niçin isyanımı bağışlamaz, 2 Suçumu affetmezsin? 2 Çünkü yakında toprağa gireceğim, 2 Beni çok arayacaksın, ama ben artık olmayacağım.››