1Eyüp yine anlatmaya başladı: 2‹‹Keşke geçen aylar geri gelseydi, 2 Tanrının beni kolladığı, 3Kandilinin başımın üstünde parladığı, 2 Işığıyla karanlıkta yürüdüğüm günler, 4Keşke olgunluk günlerim geri gelseydi, 2 Tanrının çadırımı dostça koruduğu, 5Her Şeye Gücü Yetenin henüz benimle olduğu, 2 Çocuklarımın çevremde bulunduğu, 6Yollarımın sütle yıkandığı, 2 Yanımdaki kayanın zeytinyağı akıttığı günler! 7‹‹Kent kapısına gidip 2 Kürsümü meydana koyduğumda, 8Gençler beni görüp gizlenir, 2 Yaşlılar kalkıp ayakta dururlardı; 9Önderler konuşmaktan çekinir, 2 Elleriyle ağızlarını kaparlardı; 10Soyluların sesi kesilir, 2 Dilleri damaklarına yapışırdı. 11Beni duyan kutlar, 2 Beni gören överdi; 12Çünkü yardım isteyen yoksulu, 2 Desteği olmayan öksüzü kurtarırdım. 13Ölmekte olanın hayır duasını alır, 2 Dul kadının yüreğini sevinçten coştururdum. 14Doğruluğu giysi gibi giyindim, 2 Adalet kaftanım ve sarığımdı sanki. 15Körlere göz, 2 Topallara ayaktım. 16Yoksullara babalık eder, 2 Garibin davasını üstlenirdim. 17Haksızın çenesini kırar, 2 Avını dişlerinin arasından kapardım. 18‹‹ ‹Son soluğumu yuvamda vereceğim› diye düşünüyordum, 2 ‹Günlerim kum taneleri kadar çok. 19Köküm sulara erişecek, 2 Çiy geceyi dallarımda geçirecek. 20Aldığım övgüler tazelenecek, 2 Elimdeki yay yenilenecek.› 21‹‹İnsanlar beni saygıyla dinler, 2 Öğüdümü sessizce beklerlerdi. 22Ben konuştuktan sonra onlar konuşmazdı, 2 Sözlerim üzerlerine damlardı. 23Yağmuru beklercesine beni bekler, 2 Son yağmurları içercesine sözlerimi içerlerdi. 24Kendilerine gülümsediğimde gözlerine inanmazlardı, 2 Güler yüzlülüğüm onlara cesaret verirdi. 25Onların yolunu ben seçer, başlarında dururdum, 2 Askerlerinin ortasında kral gibi otururdum, 2 Yaslıları avutan biri gibiydim.