1Eyüp anlatmaya devam etti: 2‹‹Hakkımı elimden alan Tanrının varlığı hakkı için, 2 Bana acı çektiren Her Şeye Gücü Yetenin hakkı için, 3İçimde yaşam belirtisi olduğu sürece, 2 Tanrının soluğu burnumda olduğu sürece, 4Ağzımdan kötü söz çıkmayacak, 2 Dilimden yalan dökülmeyecek. 5Size asla hak vermeyecek, 2 Son soluğumu verene dek suçsuz olduğumu söyleyeceğim. 6Doğruluğuma sarılacak, onu bırakmayacağım, 2 Yaşadığım sürece vicdanım beni suçlamayacak. 7‹‹Düşmanlarım kötüler gibi, 2 Bana saldıranlar haksızlar gibi cezalandırılsın. 8Tanrısız insanın umudu nedir 2 Tanrı onu yok ettiğinde, canını aldığında? 9Başına sıkıntı geldiğinde, 2 Tanrı feryadını duyar mı? 10Her Şeye Gücü Yetenden zevk alır mı? 2 Her zaman Tanrıya yakarır mı? 11‹‹Tanrının gücünü size öğreteceğim, 2 Her Şeye Gücü Yetenin tasarısını gizlemeyeceğim. 12Aslında siz, hepiniz gördünüz bunu, 2 Öyleyse ne diye boş boş konuşuyorsunuz? 13‹‹Kötünün Tanrıdan alacağı pay, 2 Zorbanın Her Şeye Gücü Yetenden alacağı miras şudur: 14Çocukları ne kadar çok olursa olsun, kılıçla öldürülecek, 2 Soyu yeterince ekmek bulamayacaktır. 15Sağ kalanlar hastalıktan ölüp gömülecek, 2 Dul karıları ağlamayacaktır. 16Kötü insan kum gibi gümüş yığsa, 2 Yığınla giysi biriktirse, 17Onun biriktirdiğini doğru insan giyecek, 2 Gümüşü suçsuz paylaşacak. 18Evini güve kozası gibi inşa eder, 2 Bekçinin kurduğu çardak gibi. 19Zengin olarak yatar, ama bu öyle sürmez, 2 Gözlerini açtığında hepsi yok olup gitmiştir. 20Dehşet onu sel gibi basar, 2 Kasırga gece kapar götürür. 21Doğu rüzgarı onu uçurup götürür, 2 Yerinden silip süpürür. 22Acımasızca üzerine eser, 2 Elinden kaçmaya çalışırken. 23Onunla alay ederek el çırpar, 2 Yerinden ıslık çalar.›› sözleridir.