42
1Geyik akarsuları nasıl özlerse, 2 Canım da seni öyle özler, ey Tanrı! yazılır. 2Canım Tanrıya, yaşayan Tanrıya susadı; 2 Ne zaman görmeye gideceğim Tanrının yüzünü? 3Gözyaşlarım ekmeğim oldu gece gündüz, 2 Gün boyu, ‹‹Nerede senin Tanrın?›› dedikleri için. 4Anımsayınca içim içimi yiyor, 2 Nasıl toplulukla birlikte yürür, 2 Tanrının evine kadar alaya öncülük ederdim, 2 Sevinç ve şükran sesleri arasında, 2 Bayram eden bir kalabalıkla birlikte. 5Neden üzgünsün, ey gönlüm, 2 Neden içim huzursuz? 2 Tanrıya umut bağla, 2 Çünkü Ona yine övgüler sunacağım; 2 O benim kurtarıcım ve Tanrımdır. 6-7 Gönlüm üzgün, 2 Bu yüzden seni anımsıyorum, ey Tanrım. 2 Şeria yöresinde, Hermon ve Misar dağlarında 2 Çağlayanların gümbürdeyince, 2 Enginler birbirine sesleniyor, 2 Bütün dalgaların, sellerin üzerimden geçiyor. 8Gündüz RAB sevgisini gösterir, 2 Gece ilahi söyler, dua ederim 2 Yaşamımın Tanrısına. 9Kayam olan Tanrıma diyorum ki, 2 ‹‹Neden beni unuttun? 2 Niçin düşmanlarımın baskısı altında 2 Yaslı gezeyim?›› 10Gün boyu hasımlarım: ‹‹Nerede senin Tanrın?›› diyerek 2 Bana sataştıkça, 2 Kemiklerim kırılıyor sanki. 11Neden üzgünsün, ey gönlüm, 2 Neden içim huzursuz? 2 Tanrı'ya umut bağla, 2 Çünkü O'na yine övgüler sunacağım; 2 O benim kurtarıcım ve Tanrım'dır.