141
1Seni çağırıyorum, ya RAB, yardımıma koş! 2 Sana yakarınca sesime kulak ver!
2Duam önünde yükselen buhur gibi, 2 El açışım akşam sunusu gibi kabul görsün!
3Ya RAB, ağzıma bekçi koy, 2 Dudaklarımın kapısını koru!
4Yüreğim kötülüğe eğilim göstermesin, 2 Suç işleyenlerin fesadına bulaşmayayım; 2 Onların nefis yemeklerini tatmayayım.
5Doğru insan bana vursa, iyilik sayılır, 2 Azarlasa, başa sürülen yağ gibidir, 2 Başım reddetmez onu. 2 Çünkü duam hep kötülere karşıdır.
6Önderleri kayalardan aşağı atılınca, 2 Dinleyecekler tatlı sözlerimi.
7Sabanla sürülüp yarılmış toprak gibi, 2 Saçılmış kemiklerimiz ölüler diyarının ağzına.
8Ancak gözlerim sende, ey Egemen RAB, 2 Sana sığınıyorum, beni savunmasız bırakma!
9Koru beni kurdukları tuzaktan, 2 Suç işleyenlerin kapanlarından.
10Ben güvenlik içinde geçip giderken, 2 Kendi ağlarına düşsün kötüler.