1Naamalı Sofar şöyle yanıtladı: 2‹‹Bunca söz yanıtsız mı kalsın? 2 Çok konuşan haklı mı sayılsın? 3Saçmalıkların karşısında sussun mu insanlar? 2 Sen alay edince kimse seni utandırmasın mı? 4Tanrıya, ‹İnancım arıdır› diyorsun, 2 ‹Senin gözünde temizim.› 5Ama keşke Tanrı konuşsa, 2 Sana karşı ağzını açsa da, 6Bilgeliğin sırlarını bildirse! 2 Çünkü bilgelik çok yönlüdür. 2 Bil ki, Tanrı günahlarından bazılarını unuttu bile. 7‹‹Tanrının derin sırlarını anlayabilir misin? 2 Her Şeye Gücü Yetenin sınırlarına ulaşabilir misin? 8Onlar gökler kadar yüksektir, ne yapabilirsin? 2 Ölüler diyarından derindir, nasıl anlayabilirsin? 9Ölçüleri yeryüzünden uzun, 2 Denizden geniştir. 10‹‹Gelip seni hapsetse, mahkemeye çağırsa, 2 Kim Ona engel olabilir? 11Çünkü O yalancıları tanır, 2 Kötülüğü görür de dikkate almaz mı? 12Ne zaman yaban eşeği insan doğurursa, 2 Aptal da o zaman sağduyulu olur. 13‹‹Ona yüreğini adar, 2 Ellerini açarsan, 14İşlediğin günahı kendinden uzaklaştırır, 2 Çadırında haksızlığa yer vermezsen, 15Utanmadan başını kaldırır, 2 Sağlam ve korkusuz olabilirsin. 16Sıkıntılarını unutur, 2 Akıp gitmiş sular gibi anarsın onları. 17Yaşamın öğlen güneşinden daha parlak olur, 2 Karanlık sabaha döner. 18Güven duyarsın, çünkü umudun olur, 2 Çevrene bakıp güvenlik içinde yatarsın. 19Uzanırsın, korkutan olmaz, 2 Birçokları senden lütuf diler. 20Ama kötülerin gözlerinin feri sönecek, 2 Kaçacak yer bulamayacaklar, 2 Tek umutları son soluklarını vermek olacak.››