نامه‌ای به مسیحیان یهودی‌نژاد
(عبرانیان)
معرّفی کتاب
نامه به عبرانیان، به گروهی از مسیحیان نوشته شده است كه با مخالفت‌های روزافزونی روبه‌رو شده بودند و در خطر ترک ایمان مسیحی خود بودند. نویسنده با بیان اینکه عیسی مسیح مكاشفهٔ حقیقی و نهایی خدا می‌باشد، آنها را به پایداری در ایمان اوّلیه‌شان تشویق می‌نماید و در این راستا سه مطلب عمده را تأكید می‌كند:
1- عیسی پسر جاودانی خداست كه با تحمّل رنج و عذاب، اطاعت حقیقی از پدر را آموخت. عیسی به عنوان پسر خدا از سایر انبیا و فرشتگان و موسی نیز برتر می‌باشد.
2- عیسی به وسیلهٔ خدا به عنوان كاهن جاودانی تعیین شده و برتر از كاهنان بنی‌اسرائیل می‌باشد.
3- ایمانداران به وسیلهٔ عیسی از گناه، ترس و مرگ نجات می‌یابند و عیسی به عنوان كاهن اعظم نجات حقیقی را آماده كرده است كه قربانی حیوانات در شریعت موسی نشانه‌ای از آن می‌باشد.
نویسنده در فصل 11 با بیان نمونه‌‌هایی از ایمان اشخاص مشهور در تاریخ بنی‌اسرائیل، از خوانندگان خود درخواست می‌كند که در ایمان به عیسی مسیح، امین باقی بمانند. در فصل 12 به خوانندگان اصرار می‌کند كه هرچند ممكن است سختی و عذاب سراغ آنها بیاید، امّا آنها تا به آخر وفادار بمانند و چشمان خود را به عیسی بدوزند. این نامه با كلماتی نصیحت‌آمیز و هشدار‌دهنده پایان می‌یابد.
تقسیم‌بندی کتاب
مقدّمه: عیسی مسیح مكاشفه كامل خدا 1:1-3
برتری مسیح از فرشتگان 4:1-18:2
برتری مسیح از موسی و یوشع 1:3-13:4
برتری كهانت مسیح 14:4-28:7
برتری پیمان مسیح 1:8-22:9
برتری قربانی مسیح 23:9-39:10
اهمیّت ایمان 1:11-29:12
خشنود ساختن خدا 1:13-19
دعای خاتمه 20:13-21
سخنان پایانی 22:13-25
برتری مسیح بر انبیا
1
خدا در زمان قدیم، در اوقات بسیار و به راههای مختلف به وسیلهٔ انبیا با نیاکان ما تكلّم فرمود، ولی در این روزهای آخر به وسیلهٔ پسر خود با ما سخن گفته است. خدا این پسر را وارث کلّ كاینات گردانیده و به وسیلهٔ او همهٔ عالم هستی را آفریده است. آن پسر، فروغ جلال خدا و مظهر كامل وجود اوست و كاینات را با كلام پرقدرت خود نگاه می‌دارد و پس از آنکه آدمیان را از گناهانشان پاک گردانید، در عالم بالا در دست راست حضرت اعلی نشست.
برتری مسیح بر فرشتگان
همان‌طور كه مقام او از مقام فرشتگان بالاتر بود، نامی كه به او داده شد از نام آنها برتر می‌باشد، زیرا خدا هرگز به هیچ‌یک از فرشتگان نگفته است كه:
«تو پسر من هستی،
امروز پدر تو شده‌ام.»
و یا:
«من برای او پدر خواهم بود
و او پسر من خواهد بود.»
و باز وقتی نخستزاده را به جهان می‌فرستد می‌فرماید:
«همهٔ فرشتگان خدا باید او را بپرستند.»
امّا دربارهٔ فرشتگان می‌فرماید:
«خدا فرشتگانش را به صورت باد،
و خادمانش را مثل شعله‌های آتش می‌گرداند.»
امّا دربارهٔ پسر فرمود:
«ای خدا، تخت سلطنت تو ابدی است،
و با عدالت بر ملّت خود حكومت می‌کنی.
تو راستی را دوست داشته و از ناراستی نفرت داری.
از این جهت خدا، یعنی خدای تو،
تو را با روغن شادمانی بیشتر از رفقایت تدهین كرده است.»
10 و نیز:
«تو ای خداوند، در ابتدا زمین را آفریدی
و آسمانها كار دستهای توست.
11 آنها از میان خواهند رفت، امّا تو باقی خواهی ماند.
همهٔ آنها مثل لباس كهنه خواهند شد.
12 تو آنها را مانند ردایی به هم خواهی پیچید.
آری، چون آنها مثل هر لباسی تغییر خواهند كرد.
امّا تو همانی و سالهای تو پایانی نخواهند داشت.»
13 خدا به کدام‌یک از فرشتگان خود هرگز گفته است:
«به دست راست من بنشین،
تا دشمنانت را زیر پای تو اندازم؟»
14 پس فرشتگان چه هستند؟ همهٔ آنها ارواحی هستند كه خدا را خدمت می‌کنند و فرستاده می‌شوند تا وارثان نجات را یاری نمایند.