कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र “आफ्नो बिषयमा र आफ्नो शिक्षाको बिषयमा होशियार बस, यी कुरामा लागिरह, यसो गर्नाले तिमीले आफैलाई र सुन्नेहरूलाई समेत बचाउनेछौ” (१ तिमोथी ४ः१६) ।
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र हरेक सेवकले यो चेतावनीलाई होशियारी भएर हृदयमा राख्नु पर्दछ, सर्वप्रथम, उसले आफैलाई भक्तिको उदाहरणमा राख्नु पर्दछ ।
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र दोस्रो, उसले आफ्नो शिक्षामा होशियार हुनु पर्दछ, किनभने उसको अनन्त मुक्ति र उसको शिक्षा सुन्ने ७नतसोताहरूको अनन्त मुक्ति उसले दिएको शिक्षामा भर पर्दछ भनेर पावलले माथि उद्धृत गरिएको पदमा लेखेका छन ।?ब ष्म.ू)ातलचभाज्ञू जचभा.ू३)ातलज्ञू लबmभ.ू)ातलचभाज्ञूश्र३३?रबश्र यदि सेवकले भूmटो सिद्धान्तलाई अँगाल्दछ भने, अर्थात मानिसहरूलाई सत्य कुरो बताउन चाँहदैन भने, त्यसको परिणाम उसको लागि र अरूहरूको लागि समेत पनि अनन्त रूपमा बिनाशकारी हुनसक्छ ।
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र तिनीहरूको निम्ति कुनै बहाना छैन, जब कि, चेला बनाउने सेवकको लागि भूmटो सिद्धान्त सिकाउने कुनै बहाना छैन, किनभने परमेश्वरले उसलाई उहाँको वचन र सत्य कुरो सिकाउनको लागि पवित्र आत्मा दिनुभएको छ । यसको अलावा, गलत अभिप्राय लिएका सेवकहरू प्रायः गरेर केवल अरूहरूको लोकप्रिय शिक्षाहरू कण्ठ गर्न र तिनीहरूलाई दिइएको वचन अध्ययन गर्न मात्र लागिपरेका हुन्छन र तिनीहरू आफ्नो सिद्धान्त र शिक्षामा गलत हुन सुयोग्य ठान्दछन । यसको बिरुद्धमा आफैलाई सुरक्षित गर्न सेवकले आफ्नो हृदयलाई (१) परमेश्वरलाई खुशी पार्न र (२) मानिसहरूलाई ब्यक्तिगत रूपमा धनी, शक्तिशाली वा लोकप्रिय हुनको साटो प्रभु येशूको सामु खड़ा हुन तयारी गर्नको लागि सहायता गर्नलाई शुद्ध पार्नु पर्दछ । यसको अतिरिक्त, उसले परमेश्वरको वचनलाई कर्तव्यनिष्ठ भएर अध्ययन गर्नै पर्दछ, जसले गर्दा उसले वचनको बारेमा सम्पूर्ण तवरले सन्तुलित भएर बुझेको हुन्छ । पावलले तिमोथीलाई यो पनि लेखेका छन, “शर्माउन नपर्ने र सत्यको वचनलाई ठीकसँग प्रयोग गर्ने कामदार जस्तै आपूmले आपूmलाई परमेश्वरमा ग्रहणयोग्य तुल्याउने भरमग्दुर प्रयत्न गर” (२ तिमोथी २ः१५) ।
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र परमेश्वरको वचन पढने, अध्ययन गर्ने र मनन गर्ने निरन्तर अभ्यास गर्ने अनुशासन एउटा सेवकमा हुनु पर्छ । जब उसले कर्तब्यनिष्ठ भएर परमेश्वरको वचन अध्ययन गर्दछ, तब उसलाई पवित्र आत्माले बु¤नको लागि सहायता गर्नु हुनेछ र यसरी उसले “सत्यको वचनलाई ठीकसँगले प्रयोग गर्न” सक्नेछ । आज मण्डलीमा भएको एकदम ठूलो समस्या चाँहि के हो भने सेवकहरूले परमेश्वरको वचनलाई बेठीकसँग व्याख्या गर्दछन र त्यसको परिणाम चाँहि तिनीहरूले सिकाएका मानिसहरू गलत तरिकाले अगुवाई हुने गर्दछन । यो कुरो एकदम गम्भीर हुन सक्दछ । याकूबले यसरी चेतावनी दिएका छन, “भाइ हो, तिमीहरूमध्ये धेरैजना शिक्षक नहोओ, किनकि तिमीहरू जान्दछौ, हामी शिक्षा दिनेहरूको न्याय अझ कठोर रूपले हुनेछ” (याकूब ३ः१) ।
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र यसैकारण यो अनिवार्य छ, कि दिइएको जुनसुकै खण्डको अर्थ ठीक प्रकारले बु¤न र सिकाउने उद्देश्य राखेर चेला बनाउने सेवकले परमेश्वरको वचनलाई कसरी ठीक ढङ्गले ब्याख्या गर्न जानेको हुनु पर्दछ ।
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र ठीक प्रकारले परमेश्वरको वचन व्याख्या गर्न जान्यौं भने ठीक त्यही प्रकारले जो सुकैको वचनहरूलाई पनि व्याख्या गर्न सकिन्छ । यदि हामीले कुनै लेखक वा वक्ताले भनेको कुराको ठीक अर्थ बु¤न चाहन्छौं भने, हामीले ब्याख्याको तिनै प्रायः प्रयोग गरिने नियमहरूलाई प्रयोग गरेको हुनु पर्दछ । यस अध्यायमा हामी राम्रो बाइबल ब्याख्याका तीनवटा अति नै महत्वपूर्ण नियमहरूलाई विचार गर्नेछौं । ती हुन ः १) बौद्धिक रूपमा पढनुहोस, २) सन्दर्भसहित पढनुहोस ३) इमान्दार भएर पढनुहोस ।
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र नियम १ ः बौद्धिक रूपमा पढनुहोस । अलङ्कारिक वा सांकेतिक छ कि छैन भनेर नबुझुन्जेलसम्म, तपाईंले पढेको कुरालाई अक्षरशः रूपमा ब्याख्या गर्नुहोस ।
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र सबै साहित्यहरूझैं धर्मशास्त्र पनि रूपकहरू, अतिशयोक्तिहरू, मानवीकरणहरू जस्ता आलङ्कारिक भाषाहरूले पूर्ण छ । तिनीहरू जस्ता छन त्यस्तै रूपमा लिइनु पर्दछ ।
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र रूपक दुईवटा छुट्टा—छुट्टै कुराहरूको बीचमा उस्तै कुरालाई अर्थ लगाउन प्रयोग गरिएको एउटा तुलना हो । धर्मशास्त्रमा धेरै रूपकहरूको सूची छ । एउटा चाँहि अन्तिम भोजको बेला प्रभु येशूले बोल्नुभएको वचनहरूमा पाइन्छ ः
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र “तिनीहरूले भोज खाइरहेको बेला, प्रभु येशूले रोटी लिनुभयो र आशिर्वाद दिनुभएपछि उहाँले त्यो भाँच्नु भयो, र चेलाहरूलाई दिनु भयो र भन्नु भयो, “लेओ, खाओ, यो मेरो शरीर हो ।” तब कचौरा पनि लिएर धन्यवाद दिई उहाँले तिनीहरूलाई यसो भनेर दिनु भयो, “तिमीहरू सबैले यसबाट पिओ, किनभने यो नयाँ करारको मेरो रगत हो, जो धेरैको निम्ति पापको प्रायश्चितको लागि बहाइन्छ” (मत्ती २६ः२६–२८) ।
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र प्रभु येशूले आफ्ना चेलाहरूलाई खानलाई दिनुभएको रोटी र पिउनलाई दिनुभएको दाखरस अक्षरश ः रूपमा साँच्चै उहाँको शरीर र रगत नै थियो त ७तिस सामान्य विवेकले हामीलाई भन्दछ होइन । धर्मशास्त्रले भन्दछ, कि प्रभु येशूले तिनीहरूलाई दिनुभएको वस्तुहरू रोटी र दाखरस थियो, र कुनै समयमा पनि अक्षरशः रूपमा ती कुराहरू मासु र रगतमा परिवर्तन हुनेछन भनेर केही पनि कुरा यसले भनेको छैन । अन्तिम भोजमा सहभागी हुने न त पत्रुसले न यूहन्नाले आफ्नो पत्रहरूमा नै यी कुराहरूको बारेमा बताएका छन , र यो कुरा हुन सक्ने नै थिएन, कि चेलाहरूले मान्छे खाने भूमिका खेल्ने त्यो एउटा समय थियो भनेर ।
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र “तर प्रभु येशूले रोटी र दाखरसलाई उहाँको मासु र रगत भन्नुभएको छ, त्यसैले प्रभु येशूले जे भन्नुभएको थियो म त्यही विश्वास गर्छु ।” भनेर कसै–कसैले विवाद पनि गर्दछन ।
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र प्रभु येशूले एकपल्ट ढोका मनै हुँ भनेर पनि भन्नुभएको थियो (हेर्नुहोस यूहन्ना १०ः९) । अक्षरशः रूपमा उहाँ के साँच्चै चुकुल र अग्लो भएको ढोका नै हुनु भयो त ७तिस एकपल्ट प्रभु येशूले दाखको बोट उहाँ नै हुनु हुन्छ र हामीहरू चाँहि हाँगाहरू हौं भनेर भन्नु भयो (हेर्नुहोस यूहन्ना १५ः५) । अक्षरशः के प्रभु येशू अंगुरको बोट नै भई हाल्नु भयो त ७तिस अनि हामी चाँहि दाखको बोटका हाँगा भयौं ७तिस प्रभु येशूले एकपल्ट उहाँ संसारको ज्योति हुनु हुन्छ र स्वर्गबाट ओर्ली आउनुभएको रोटी हुनु हुन्छ भनी भन्नु भयो (हेर्नुहोस यूहन्ना ९ः५ः६ः४१) । के प्रभु येशू सूर्यको चमक र रोटीसमेत हुनुहुन्छ त ७तिस
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र स्पष्ट रूपमा यी सबै प्रस्तुतिहरू रूपकहरू भनेर जानिने अलङ्कारिक भाषाहरू हुन , बेग्ला–बेग्लै कुराहरूलाई एउटै कुराले तुलना गरेर बुझाउने भाषाहरू हुन । कुनै अर्थमा प्रभु येशू हुनु हुन्थ्यो, र दाखको बोट जस्तै हुनु हुन्थ्यो । अन्तिम भोजमा प्रभु येशूले यही रूपक भाषामा बोल्नुभएको थियो (कुनै अर्थमा) । रोटी चाँहि उहाँको शरीर जस्तै थियो (यो पनि कुनै अर्थमा) ।
Christ’s Parable
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्रख्रीष्टले भन्नु भएका दृष्टान्तहरू
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र ख्रीष्टले भन्नुभएका दृष्टान्तहरू उपमाहरू हुन , जोहरू रूपकहरू जस्तै छन , तर उपमाहरू सँधं जस्तै झैं वा त्यसरी जस्ता शब्दहरू प्रयोग भएका हुन्छन । तिनीहरूले दुईवटा भिन्ना–भिन्नै कुराहरूको बीचमा भएका उस्ता–उस्तै कुराहरूको तुलना गरेर आत्मिक पाठहरू पनि सिकाउँछन । हामीले तिनीहरूको ब्याख्या गर्दा सम्झनु पर्ने त्यो एउटा महत्वपूर्ण कुरा हो, नत्र भने हामीले हरेक दृष्टान्तमा भएका प्रत्येक मसिना कुराहरूको बिशेषतालाई हेर्ने कुरामा गल्ती गर्न सक्छौं । रूपकहरू र उपमाहरू सँधै उस्ता–उस्तै कुराहरूको अन्त र भिन्ना–भिन्नै कुराहरूको शुरुवात हुने ठाउँमा पुग्दछन । उदाहरणको लागि, यदि मैले मेरी ७नतसीमतीलाई ”तिम्रा आँखाहरू पोखरीहरू जस्तै छन” भनें भने, तिनका आँखाहरू नीला, गहिरा र आकर्षित गर्ने खालका छन भन्ने मेरो अर्थ हो । मेरो अर्थ यो होइन, कि त्यहाँ माछाहरू पौड़ी खेलुन , चरणहरू त्यहाँ बसुन र जाडोको बेलामा ठण्डीले तिनीहरू त्यहाँ कक्रिउन ।
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र अब हामी प्रभु येशूले भन्नुभएका दृष्टान्तहरू, जो सबै उपमाहरू हुन , तिनीहरूको बारेमा विचार गरौं, सबैभन्दा पहिले महाजालको दृष्टान्तबाट सुरु गरौं ः
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र “स्वर्गको राज्य समुद्रमा हानेको एउटा महाजाल जस्तो पनि हो, जसमा हर किसिमका माछाहरू पर्दछन , अनि जाल भरिएपछि मानिसहरूले त्यसलाई किनारमा तानी निकाले र बसेर असल जतिलाई भाँड़ाहरूमा जम्मा गरे, र खराब जतिलाई बाहिर फाले, युगको अन्तमा यस्तै हुनेछ, स्वर्गदूतहरूले आएर दुष्टहरूलाई धर्मीहरूका बीचबाट छुटयाउनेछन , र उनीहरूलाई आगोको भट्टीमा फालिदिनेछन , त्यहाँ मानिसहरू रुनेछन र दाह«ा किटनेछन” (मत्ती १३ः४७बmउस–५०) ।
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र आधारभूत रूपमा के परमेश्वरको राज्य र महाजाल उस्तै हुन ७तिस वास्तवमै उस्तै होइनन, तिनीहरू एकदम भिन्नै हुन , तर त्यहाँ केही उस्ता–उस्तै कुराहरू पनि छन । जसरी माछाहरूलाई दुईवटा भागमा, चाहिने र नचाहिने माछाहरूको रूपमा जालबाट तानेर निकाली छुटयाइन्छ, त्यसरी नै परमेश्वरको राज्यमा गरिनेछ । सँगै बस्ने दुष्ट मानिसहरू र धर्मीजनहरू एक दिन त्यसै गरी अलग गराइनेछ । यहाँ उस्ता–उस्तै कुराको अन्त हुन्छ । माछाहरू पौडिन्छन, तर मानिसहरू हिँडछन । जलाहारीहरूले माछालाई अलग गर्छन । स्वर्गदूतहरूले धर्मीजनहरूको बीचबाट दुष्टहरूलाई अलग गरिदिनेछन । माछाहरू पकाइसकेपछि खाँदा कतिको स्वादिला छन भनेर तिनीहरूको जाँच गरिन्छ । मानिसहरूलाई तिनीहरूको आज्ञाकारीता वा अनाज्ञाकारीताबाट जाँच गरिन्छ । असल माछाहरूलाई भाँड़ामा हालिन्छ र खराब माछाहरूलाई फ्याँकिन्छ । धर्मी मानिसहरू परमेश्वरको राज्यमा प्रवेश गर्नेछन र दुष्ट मानिसहरूलाई चाँहि नरकमा फालिनेछ ।
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र रूपक र उपमा कसरी वास्तवमा एउटा अपूर्ण तुलतान्मक हो भन्ने कुराको एउटा पूर्ण उदाहरण चाँहि दृष्टान्त हो, किनभने तुलना गरिएका कुराहरू आधारभूत रूपमा भिन्ना —भिन्नै प्रकारका छन । भिन्ना—भिन्नै कुराहरू वास्तवमा उस्ता–उस्तै हुन भनेर मानिलिएर वक्ताले भन्न खोजेको कुराभन्दा पर हामी जान चाँहदैनौ । उदाहरणको लागि, “असल माछाहरू”को अन्त वास्तवमा आगोमा पकाएर हुन्छ भने “खराब माछा”हरूलाई अर्को दिन पानीमा पौडनको लागि फेरि हालिदिने काम हुन्छ । प्रभु येशूले त्यस कुरालाई चाँहि उल्लेख गर्नु भएन । किनकि त्यस कुराले उहाँले भन्न खोज्नुभएको उद्देश्य पूरा हुने थिएन ।
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र यस दृष्टान्तले (जोसुकैले जेसुकै भने तापनि) “महाजालिय प्रचार” को रणनीतिलाई सिकाउँदैन, जहाँ हामी जोसुकैलाई मण्डलीमा तानी ल्याउँछौं, चाहे असल होस वा चाहे खराब, चाहे तिनीहरू आउन चाहन्छन चाहे आउन चाहँदैनन । यस दृष्टान्तले साक्षी हुनको लागि समुद्रको किनार नै उत्तम ठाउँ हो भनेर सिकाउँदैन । यस दृष्टान्तले महासंकष्टको अवधीको अन्तमा मण्डली उठाई लगिनेछ भनेर पनि सिकाएको छैन । यस दृष्टान्तले हाम्रो मुक्ति परमेश्वरको सार्वभौमिक चुनाव हो, किनभने दृष्टान्तमा भएका छानिएका माछाहरूले तिनीहरूको चुनावको लागि तिनीहरूसँग कुनै कारण थिएन भन्ने कुरो पनि सिकाउँदैन । प्रभु येशूले भन्नुभएको दृष्टान्तहरूमा अनुचित बिशेषतालाई जोड़Þ नदिनुहोस ।
Remaining Ready
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्रतयार भइरहनु
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्रयहाँ एउटा अर्को दश कन्याको बारेमा भएको प्रशिद्ध दृष्टान्त छ ः
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र “तब स्वर्गको राज्य दश कन्याहरूसँग तुलना (जस्तो छ) गर्न सकिन्छ, तिनीहरूले आ–आफ्नो बत्ती लिएर दुलहालाई भेटन निस्के । तीमध्ये पाँचजना र्निबुद्धि र पाँचजनाचाँहि बुद्धिमत्ती थिए । किनकि जब र्निबुद्धिहरूले आफ्ना बत्ती लगे, तब तिनीहरूले साथमा तेल चाँहि लगेनन । तर बुद्धिमत्तीहरूले चाँहि आफ्ना बत्तीसँगसँगै कुपीमा तेल पनि लगे । दुलहाले बियाँलो गर्दा ती सबै निद्राले लठ्ठ भए र निदाए । तर मध्यरातमा ‘हेर दुलहा, उनलाई भेटन आओ’, भन्ने आवाज आयो । तब ती सबै कन्याहरू ब्यूँझे, र आ–आफ्नो बत्ती ठीकठाक पारे । र्निबुद्धि कन्याहरूले बुद्धिमत्तीहरूलाई भने, “तिमीहरूको तेलबाट हामीलाई अलिकता देओ, किनभने हाम्रा बत्ती त निभ्न लागे ।” तर बुद्धिमतीहरूले यसो भनेर जवाफ दिए, “हामी र तिमीहरू दुवैलाई पुग्ने यथेष्ट तेल छैन होला, बरु पसलेकहाँ जाओ र आफ्नोलागि किन ।” तिनीहरू किन्न जाँदा दुलहा आइपुगे, र तयार हुनेहरू उनीसँग विवाहको भोजमा भित्र पसे, र ढोका बन्द भयो । पछिबाट ती अरू कन्याहरू आइपुगे र यसो भन्न लागे, “प्रभु, प्रभु, हाम्रा लागि खोली दिनुहोस ।” तर उनले जवाफ दिएर भने, “साँच्चै म तिमीहरूलाई भन्दछु, म तिमीहरूलाई चिन्दिन ।” यसकारण जागा रहो, किनकि त्यो दिन र त्यो घड़ी तिमीहरूलाई थाहा छैन” (मत्ती २५ः१–१३) ।
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र यस दृष्टान्तको प्राथमिक शिक्षा के हो ७तिस यो शिक्षा अन्तिम वाक्यमा पाइन्छ ः प्रभुको आगमनको निम्ति तयार भएर रहनुहोस , किनभने उहाँ तपाईंले आशा गर्नुभएको समयभन्दा पहिले नै आइपुग्न सक्नुहुनेछ । त्यो नै यस दृष्टान्तको शिक्षा हो ।
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र मैले पहिले नै योभन्दा अगाडि़का अध्यायहरूमा भने झैं, प्रभु येशूले यो दृष्टान्त उहाँका केही नजीकका चेलाहरूलाई भन्नुभएको थियो (हेर्नुहोस, मत्ती २४ः३, मर्कूस १३ः३), जोहरूले त्यस समयमा उहाँलाई आज्ञाकारी भएर पछयाइरहेका थिए भन्ने कुरा स्पष्ट हुन्छ ।
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र त्यसैले पत्रुस, याकूब, यूहन्ना र अन्द्रियास प्रभु येशूको दोस्रो आगमनको लागि तयार नहुने सम्भावनाको वास्तविकतालाई यस दृष्टान्तमा प्रयोग गरिएको छ । त्यसैकारण प्रभु येशूले तिनीहरूलाई चेतावनी दिइरहनुभएको थियो । यसरी यो दृष्टान्तले अहिले प्रभु येशूको आगमनको लागि तयार भएकाहरू उहाँको वास्तविक आगमनको निम्ति तयार नहुन पनि सक्छन भन्ने सम्भाव्यताको बारेमा शिक्षा दिन्छ । यी सबै दशैजना कन्याहरू तयार थिए, तर पछि गएर पाँचजनाचाँहि तयार भएनन । यदि दुलहा चाँडै आएको भए, सबै दशैजना विवाह भोजमा प्रवेश गर्नेथिए ।
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र तर ती पाँचजना बुद्धिमत्ती र पाँचजना निबुद्धि हुनुको विशेषता चाँहि त्यहाँ के थियो त ७तिस ख्रीष्टको आगमनमा आधा जति विश्वासीहरू मात्रै तयार हुनेछन भन्ने कुराको त्यसले प्रमाण दिदँछ ७तिस होइन, गर्दैन ।
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र तेलको बिशेषता के हो ७तिस के यसले पवित्र आत्माको प्रतिनिधित्व गर्दछ ७तिस होइन, गर्दैन । के पवित्र आत्माको बप्तिस्मा पाएकाहरू मात्रै स्वर्गमा प्रवेश पाउनेछन भनेर यसले प्रकट गर्छ ७तिस होइन, गर्दैन ।
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र दुलहा आधा रातमा आएको कुराले प्रभु येशू पनि आधा रातमा नै आउनुहुनेछ ७तिस होइन, आउनुहुने छैन । दुलहाले किन ढोकैमा बुद्धिमत्ती कन्याहरूलाई तिनीहरूका निर्बुद्धि साथीहरूको परिचय माग्ँनु भएन ७तिस यदि दुलहाले बुद्धिमत्ती कन्याहरूसँग र्निबुद्धि कन्याहरूको परिचय माँग्नु भएको भए, दृष्टान्तको सम्पूर्ण भाग नै बिग्रिने थियो र निर्बुद्धि कन्याहरूले अन्तमा गएर प्रवेश पाउने थिए । सायद यसो भन्न सकिन्छ, कि निर्बुद्धि कन्याहरूको बत्ती फेरि बलेन, र तिनीहरू सुत्न गए जस्तै निर्बुद्धि विश्वासीहरू आत्मिक अन्धकारमा हिडन थाले र तिनीहरू आत्मिक रूपमा सुत्न गए, त्यसरी अन्ततोगत्वा त्यस कुराले तिनीहरूलाई दोषी बनायो । सायद, त्यस्तै कुरा विवाह भोजको दृष्टान्तमा पाउन सकिन्छ र भविष्यको थुमाको विवाह भोजमा पनि हुन सक्छ, तर कसैले जतिसक्दो यस दृष्टान्तको अर्थ लगाउनु पर्दछ ।
Bearing Fruit
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्रफल फलाउनु
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र प्रभु येशूले बोल्नुभएको दृष्टान्तहरूमध्ये गहुँ र सामाको दृष्टान्तबाट एउटा प्रचारकले ब्याख्या गरेको एकदमै अनुचित प्रकारको ब्याख्या मैले सुनेको छु । सर्वप्रथम, हामी त्यो दृष्टान्तलाई पढौं ः
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र “उहाँले फेरि तिनीहरूलाई अर्को दृष्टान्त सुनाउनु भयो,” स्वर्गको राज्य एउटा मानिससँग तुलना गर्न सकिन्छ (जस्तै हो), जसले आफ्नो खेतमा असल बिऊ रोप्यो । तर मानिसहरू सुतेको बेला उसको शत्रु आयो, र गहुँका बीच–बीचमा सामाहरू रोपेर गयो । जब बोट निस्केर त्यसमा दाना लागे, तब सामा पनि देखा प¥यो । घरका मालिकका कमाराहरूले आएर तीनलाई भने, “हजुर के तपाईंले आफ्नो खेतमा असल बीऊ रोप्नु भएको होइन ७तिस त्यहाँ सामा कहाँबाट आयो ७तिस” घरको मालिकले तिनीहरूलाई भन्यो, “कुनै शत्रुले यसो गरेको हो ।” कमाराहरूले तीनलाई भने, “के हामी गएर ती बटुलौं ७तिस” तर तीनले भन्यो, “त्यसो नगर, नत्रता तिमीहरूले सामा उखेल्दा गहूँसमेत उखेली पठाउनेछौ । फसलको समयसम्म दुवैलाई सँगसँगै बढन देओ, फसलको समयमा कटनी गर्नेहरूलाई भन्नेछु , ‘पहिले सामा उखेलेर जलाउनलाई बिटा बाँध, तर गहूँ चाँहि मेरो ढुकुटीमा राख’ (मत्ती १३ः२४–३०) ।
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्रअब त्यस प्रचारकको ब्याख्या यस्तो छ ः
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र “गहूँ र सामा एकैचोटि सँगसँगै बढेपछि तिनीहरूलाई उस्तै–उस्तै देख्न सकिन्छ भन्ने कुरो तथ्य हो । तिनीहरू कुनचाँहि गहूँको बोट हो वा कुनचाँहि सामा हो भनेर कसैले पनि भन्न सक्दैन । संसार र मण्डलीमा पनि ठीक त्यस्तै हुन्छ । कुनचाँहि साँचो ख्रीष्टियन हो र कुन चाँहि अविश्वासी हो भनेर कसैले भन्न सक्दैन । तिनीहरूले जीवन कसरी जिउँछन त्यसको आधारमा तिनीहरूलाई चिन्न सकिन्दैन, किनभने धेरै ख्रीष्टियनहरूले अविश्वासीहरूभन्दा पनि बढी जसो गरेर ख्रीष्टका आज्ञाहरू पालन गर्दैनन । परमेश्वरले मात्र तिनीहरूको हृदयलाई जान्नु हुन्छ र उहाँले तिनीहरूलाई अन्तको समयमा छाँटनुहुनेछ ।
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र वास्तवमा, त्यो गहूँ र सामाको दृष्टान्तले भन्न खोजेको कुरा होइन । साँचो रूपमा भन्नुपर्दा, विश्वासीहरू अविश्वासीहरूको बीचबाट वास्तवमै चिनिन्छन भनेर यसले सिकाउँछ । नोकरहरूले गहूँमा बाला लागिसकेपछि सामा पनि रोपिएको रहेछ भन्ने थाहा पाएको कुरालाई विचार गर्नुहोस (हेर्नुहोस पद २६) । सामाले कुनै पनि फल फलाउँदैन, त्यसैले तिनीहरूलाई सामा भनेर सजिलै चिन्न सकिन्छ । मेरो विचारमा, प्रभु येशूले ती दुष्टहरूको बारेमा बताउनको लागि फल नदिने सामालाई चुन्नु भयो, जोहरू अन्तको समयमा भेला पारिनेछन र नरकमा फालिनेछन ।
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र यस दृष्टान्तको प्राथमिक कुराहरू स्पष्ट छन ः साँचो रूपमा उद्धार पाएको ब्यक्तिले फल फलाउँदछ, उद्धार नपाएको ब्यक्तिले फल फलाउँदैन । परमेश्वरले दुष्टहरू उद्धार पाएकाहरूकै बीचमा जिए तापनि, एकदिन उहाँले तिनीहरूलाई धर्मीहरूको बीचबाट अलग गर्नुहुनेछ र नरकमा फाली दिनुहुनेछ ।
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र खास गरेर, प्रभु येशूले यस दृष्टान्तको ब्याख्या उपलब्ध गरी दिइसक्नुभएको छ, त्यसैले उहाँले गर्नुभएको ब्याख्याभन्दा पर गएर कुनै पनि विशेष ब्याख्या खोजिरहन आवश्यक छैन ।
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र “असल बीऊ छर्नेचाँहि मानिसको पुत्र हो, खेत संसार हो, असल बीऊचाँहि राज्यको सन्तान हो र सामा दुष्टको सन्तान हो, सामा रोप्ने शत्रुचाँहि दियाबलस हो, फसलको समय चाँहि युगको अन्त हो, खेतालाहरू स्वर्गदूतहरू हुन । जसरी सामा उखेलेर आगोमा भष्म गरिन्छ, युगको अन्तमा पनि त्यस्तै हुनेछ, मानिसको पुत्रले आफ्ना दूतहरू पठाउनेछन र पाप गर्न लाउने प्रत्येक थोक र दुष्ट काम गर्नेहरू सबैलाई तिनीहरूले उसको राज्यबाट बटुल्नेछन , र उनीहरूलाई आगोको भट्टीमा फाली दिनेछन त्यहाँ मानिसहरू हुनेछन र दाह«ा किटनेछन , तब धर्मीजनहरू आफ्ना पिताको राज्यमा सूर्य जस्ता चम्किला हुनेछन । जसको कान छ, त्यसले सुनोस” (मत्ती १३ः३६–४३) ।
Hyperbole
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्रअतिशयोक्ति/h2>
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र दोस्रो, बाइबलमा पाइने प्रायः जसो बोलिने गरेको अलङ्कारिक भाषा अतिशयोक्त हो । अतिशयोक्ति अत्युक्ति नहोला भन्ने कुरालाई जोड़Þ दिनको लागि प्रयोग गरिन्छ । जब आमाले आफ्नो सन्तानलाई, “मैले तिमीलाई खाना खान घरमा आउ भनेर हजारपल्ट भनिसकेँ” भन्छिन, भने त्यसैलाई अतिशयोक्ति अलङ्कार भनेर भनिन्छ । बाइबलमा अतिशयोक्तिको एउटा उदाहरण प्रभु येशूले भन्नुभएको दाहिने हात काटने विषयमा हुनसक्छ ः
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र “तिम्रो दाहिने हातले तिमीलाई पाप गर्न लाउँछ भने, त्यसलाई काटेर फालिदेऊ, किनभने तिम्रो सम्पूर्ण शरीर नरकमा जानुभन्दा बरु तिम्रा अंगहरूमध्ये एउटा गुमाउनु तिम्रो निम्ति हितकारी हुन्छ” (मत्ती ५ः३०) ।
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र यदि प्रभु येशूले भन्न खोज्नुभएको कुरो कुनै पनि ढङ्कले हामीलाई पाप गर्न लाउने हाम्रो दाहिने हातलाई अक्षरश रूपमा काटेर फाली दिनु हो भने, सायद हामीहरू सबैले आफ्नो दाहिने हात गुमाउनुपर्ने थियो । वास्तवमा, पाप गर्ने समस्या हाम्रो हातहरूमा हुँदैन । त्योभन्दा बढी बरु प्रभु येशूले हामीलाई यो सिकाइरहनुभएको थियो, कि पापले हामीलाई नरकमा पठाउँदछ, र पापलाई इन्कार गर्ने तरिका चाँहि परिक्षाहरूलाई हटाउनु र हामीलाई ठेस लाग्ने कारणहरूलाई पन्छाउनु हो ।
Anthropomorphism
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्रमानवीकरण
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्रधर्मशास्त्रमा हामीले भेटने तेस्रो अलङ्कारिक भाषा मानवीकरण हो । मानवीकरण एउटा रूपक प्रस्तुति हो जहाँ परमेश्वरको बारेमा हामीलाई बु¤नको लागि सहायता पु¥याउन मानव गुणहरूलाई ब्याख्या गरिन्छ । उदाहरणको लागि, हामी उत्पत्ति ११ः५ मा पढदछौं ः
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र“मानिसहरूका सन्तानले बनाइरहेका शहर र धरहरा हेर्नलाई परमप्रभु तल ओर्लनु भयो” (उत्पत्ति ११ः५) ।
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्रसम्भवत यो मानवीकरण हो, किनभने सर्वज्ञानी परमेश्वर अक्षरशः रूपमा मानिसहरूले के बनाइरहेका छन भनी हेर्नलाई स्वर्गबाट तल पृथ्वीमा आउनुभएको कुरा यहाँ देख्न सकिन्छ ः
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्रधेरै बाइबलको बिद्वानहरूले प्रत्येक बाइबलिय भनाईले परमेश्वरको शरीरका अङ्गहरू जस्तै उहाँको बाहुलीहरू, हातहरू, नाक, आँखाहरू र केशराशीलाई मानवीकरणको रूपमा ब्याख्या गर्दछ भनी विचार गर्दछन । निश्चित रूपमा, तिनीहरूले भन्दछन, सर्वशक्तिमान परमेश्वरका अङ्गहरू मानव जातिहरूका अङ्गहरू जस्तो वास्तवमै हुँदैनन ।
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्रजे भएता पनि, म धेरै कारणहरूले असहमत छु । पहिलो कुरा, किनभने परमेश्वरले हामीलाई उहाँको आफ्नै स्वरूप र प्रतिरूपमा सृष्टि गर्नुभएको हो भनेर धर्मशास्त्रले स्पष्ट रूपमा हामीलाई सिकाउँछ ः
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र“फेरि परमेश्वरले भन्नुभयो, “मानिसलाई आफ्नै स्वरूपमा, हाम्रै प्रतिरूपमा बनाऔं” (उत्पत्ति १ः२६) ।
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्रहामीले स्व–ज्ञान, नैतिक जिम्मेवारी, कुनै कारणहरू बन्न सक्ने र यस्तै अरू कुराहरू प्राप्त गर्न सकौं भनेर मात्रै हामी परमेश्वरको आफ्नै स्वरूप र उहाँको प्रतिरूपमा सृष्टि गरिएका हौं भनेर केही मानिसहरूले भन्दछन । हामी उत्पत्ति १ः२६ जस्तै एउटा अर्को भनाइलाई पनि पढौं, जुन केही अध्यायहरूपछि मात्र उल्लेख भएको छ ः
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र“आदमको उमेर एकसय तीस बर्षको हुँदा तिनले आफ्नै स्वरूपमा एउटा छोरालाई जन्म दिएर तिनको नाउँ शेत राखे” (उत्पत्ति ५ः३) ।
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्रनिश्चित रूपमा यसको मतलब सेत शारीरिक रूपमा उनको पिता जस्तै थिए । यदि त्यसको मतलब यही नै हो भने । उत्पत्ति ५ः३ मा उल्लेख भएको कुरा र उत्पत्ति १ः२६ मा उल्लेख भएको कुरा उस्तै नै हो । सामान्य बुद्धि र राम्रो ब्याख्याले यस्तै हुन्छ भनेर भन्दछ ।
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्रयसको अतिरिक्त, परमेश्वरलाई देख्ने बाइबलको लेखकले उहाँको बारेमा ब्याख्या गरेका केही कुराहरू हामीसँग छन । उदाहरणको लागि, मोशासँगै त्रिहत्तरजना अरू पनि इस्रायलीहरूले परमेश्वरलाई देखे ः
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र“त्यसपछि, मोशा, हारुन , नादाब, अबीहू र इस्रायलका धर्म गुरुहरूमध्ये सत्तरीजना माथि उक्ले र इस्राएलका परमेश्वरलाई देखे, उहाँको खुट्टामुनि नीरले छोपेको, आकाश जस्तै सफा भएको पेटी जस्तै थियो । तर उहाँले इस्रायलीहरूका नाइकेहरूका बिरुद्धमा आफ्नो हात उठाउनु भएन र तिनीहरूले परमेश्वरलाई देखे र खानपान गरे” (प्रस्थान २४ः९–११) ।
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्रयदि तपाईंले मोशासँग परमेश्वरको हात र खुट्टाहरू थिए, कि थिएनन भनेर सोध्नुभएको भए उनले के जवाफ दिने थियो होला ७तिस#$
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्रअगमवत्ता दानिएलले पनि परमेश्वर पिता र पुत्र परमेश्वरलाई उनको दर्शनमा देखेका थिए ः
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र“जसै मैले हेरें, सिंहासनहरू बसालिए र अति प्राचीन (पिता परमेश्वर) आफ्नो सिंहासनमा बस्नु भयो, उहाँको लुगा हिऊँ जस्तै सेतो थियो, उहाँको शिरको केश ऊन जस्तै सेतो थियो । उहाँको सिंहासनमा बलिरहेको आगोको ज्वाला थियो, र त्यसका चक्काहरूमा दन्केको आगो थियो । उहाँको सामुबाट आइरहेको आगोको एउटा नदी बगिरहेको थियो, हजारौं हजारले उहाँको सेवा गर्थे, दश हजार गुणा दश हजार उहाँको सामु उभिएका थिए, न्यायको निम्ति अदालतको बैठक बसेको थियो, र पुस्तकहरू खोलिए …………… राती मैले मेरो दर्शनमा हेरें र त्यहाँ मेरो सामु आकाशका बादलका साथ आइरहनुभएको एकजना मानिसको पुत्र जस्तै (पुत्र परमेश्वर) हुनुहुन्थ्यो, उहाँ ती अति प्राचीनकहाँ आउनुभयो, र उहाँकै सामु उपस्थित गराइनुभयो । उहाँलाई अधिकार, महिमा, र सार्वभौमिक शक्ति दिइयो र हरेक भाषा बोल्ने सबै मानिसहरू र जातिहरूले उहाँको आराधना गरे । उहाँको प्रभुत्व अनन्तसम्म रहने प्रभुत्व छ, जुनचाँहि कहिले ढल्ने छैन र उहाँको राज्य त्यो हो, जुन कहिले नष्ट हुनेछैन” (दानिएल ७बmउसः९–१०, १३–१४) ।
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र यदि तपाईंले दानिएललाई परमेश्वरको केश सेतो र उहाँ सिंहासनमा जस्तो रूपमा बस्नु भएको थियो त्यस्तै छ त भनेर सोध्नु भयो भने उहाँले के भन्नु हुने थियो होला ७तिस
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र यी सबै कुरा यस्तै नै हुन्छ भन्ने कुरामा म विश्वस्त छु , कि केही हदसम्म परमेश्वर पिताको रूप मानवको रूपसँग मिल्दो—जुल्दो छ, यद्यपि उहाँ मासु र रगतद्वारा बनिएको हुनु हुन्न, तर उहाँ त आत्मा हुनु हुन्छ (हेर्नुहोस यूहन्ना ४ः२४) ।
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र धर्मशास्त्रको कुनचाँहि खण्ड अक्षरश रूपमा छ र कुनचाँहि खण्ड अलंकृत वा सांकेतिक रूपमा ब्याख्या गरिनु पर्दछ भनी तपाईं कसरी पत्ता लगाउन सक्नु हुन्छ ७तिस तार्किक रूपमा जसले युक्ति निकाल्न सक्दछ, त्यसको लागि यो काम गर्न धेरै सजिलो छ । अलंकारिक वा सांकेतिक रूपमा लेखिएका कुराहरूलाई ब्याख्या गर्नुभन्दा अरू कुनै बौद्धिक बैकल्पिक कुराहरू नपाउन्जेलसम्म हरेक कुरालाई अक्षरशः रूपमा नै ब्याख्या गर्नुहोस । उदाहरणको लागि, पूरानो करारका अगमवक्ताहरू र प्रकाशको पुस्तक स्पष्ट रूपमा पूर्ण सांकेतिक छन , तिनीहरूमध्ये केहीलाई ब्याख्या गरिएको छ भने केहीलाई ब्याख्या गरिएको छैन । तर सांकेतिक कुराहरूलाई चिन्न कठीन हुँदैन ।
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र नियम ३ २ ः सन्दर्भसहित पढनुहोस । हरेक खण्ड त्यसको वरपरका खण्डहरू र पूरै बाइबलको प्रकाशमा ब्याख्या गरिनु पर्दछ । सम्भव भएसम्म ऐतिहासिक र सांस्कृतिक सन्दर्भहरूको पनि विचार गरिनु पर्दछ ।
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र धर्मशास्त्रहरूको तत्कालिन र बाइबलिय सन्दर्भलाई बिचार नपु¥याई धर्मशास्त्रहरू पढनु सायद गलत ब्याख्याको प्राथमिक कारण हो ।
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र धर्मशास्त्रका पदहरूलाई तिनीहरूको सन्दर्भबाट अलग गरेर तपाईंले भन्न चाहेको जेसुकै कुरा बाइबललाई नै भन्न लगाउनु सम्भव हुन्छ । उदाहरणको लागि, परमेश्वरको अस्तित्व छैन भनेर बाइबलले भन्दछ भन्ने कुरा के तपाईंले जान्नु भएको थियो ७तिस भजनसंग्रह १४ अध्यायमा हामी पढछौं, “परमेश्वर छैन” (भजनसंग्रह १४ः१) । यदि हामीले ती शब्दहरूलाई ठीक प्रकारले ब्याख्या गर्नु हो भने, हामीले तिनीहरूलाई तिनीहरूको सन्दर्भभित्र भएर पढनु पर्छ ः“मूर्खले आफ्नो मनमा भनेको छ, ‘ईश्वर छँदै छैन’ (भजनसंग्रह १४ः१) । अब भने यस पदले पूरै रूपमा भिन्नै अर्थ लिन्छ ।
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र अर्को उदाहरणः एकपल्ट मैले एउटा प्रचारकले ख्रीष्टियनहरूले “आगोमा बप्तिष्मा” लिन आवश्यक छ भनेर प्रचार गरेको सुनेको छु । उनले मत्ती ३ः११ बाट बप्तिष्मा दिने यूहन्नाको वचन पढेर आफ्नो प्रवचन सुरु गरेः “मचाँहि त तिमीहरूलाई पश्चातापको लागि पानीले बप्तिष्मा दिन्छु , तर मपछि आउनुहुने मभन्दा अझ शक्तिशाली हुनु हुन्छ, जसको जुत्ता बोक्ने योग्यको म छैन, उहाँले तिमीहरूलाई पवित्र आत्मा र आगोले बप्तिष्मा दिनु हुनेछ ।”
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र यसै पदमा आधारित भएर उनले आफ्नो प्रवचन तयार गरेका थिए । उनले भनेका कुराहरू म सम्झन्छु, “तपाईंहरू पवित्र आत्मामा बप्तिष्मा हुनुभएकोले मात्र पर्याप्त हुँदैन । प्रभु येशूले पनि तपाईंहरूलाई आगोले बप्तिष्मा दिन चाहनु हुन्छ, जसरी बप्तिष्मा दिने यूहन्नाले घोषणा गरेका छन ।” एकपल्ट हामी “आगोमा बप्तिष्मा” भयौं भने, हामी प्रभुको काम गर्ने जोसले भरिनेछौं भन्दै उनले ब्याख्या गरे । अन्तमा, उनले “आगोमा बप्तिष्मा” हुन चाहनेहरूलाई बेदीमा आमन्त्रण गरे ।
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र दुर्भाग्यबस, ती प्रचारकले धर्मशास्त्रको पदलाई सन्दर्भदेखि बाहिर ब्याख्या गरेर ठूलो भूल गरे ।
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र प्रभु येशूले आगोले बप्तिष्मा दिनु हुनेछ भनेर बप्तिष्मा दिने यूहन्नाले भनेको मतलब के थियो त ७तिस यसको जवाफ पत्ता लगाउनको लागि हामीले त्यस पदभन्दा अगाडि़का दुईवटा पदहरू पढनु पर्दछ र एक पददेखि अर्कोपद पढदै जानु पर्दछ । हामी अघिल्ला दुईवटा पदहरूबाट सुरु गरौं । जहाँ यूहन्नाले भनेका छन ः
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र “अब्राहम नै हाम्रा पिता हुनु हुन्छ” भनी आपसमा भन्ने नगर, किनभने म तिमीहरूलाई भन्दछु, परमेश्वरले नै रुखको फेदमा बन्चरो पारिसक्नुभएको छ, यसकारण असल फल नफलाउने हरेक रुख काटी ढालिन्छ र आगोमा फालिन्छ” (मत्ती ३ः९–१०) ।
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र सर्वप्रथम यूहन्नाको त्यस समयका ७नतसोताहरू यहूदीहरू थिए, जसले तिनीहरूको मुक्ति तिनीहरूको बंशदेखि नै आउँनेछ भन्ने कुरा बिचार गर्दथे भन्ने कुरो हामीले जान्नु पर्दछ । त्यसैले, यूहन्नाले दिएको प्रवचन प्रचार शैलीको थियो ।
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र उद्धार नपाएका मानिसहरू आगोमा फालिने खतरामा छन भनेर यूहन्नाले तिनीहरूलाई चेतावनी दिइरहेका थिए भन्ने कुरा पनि हामीले बु¤नु पर्दछ । यूहन्नाले १० पदमा भन्नु भएको त्यही “आगो” र ११ पदमा भन्नु भएको “आगो” उस्तै जस्तो लाग्छ भनेर निष्कर्षमा पुग्नु ठीकै हो जस्तो देखिन्छ ।
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र यदि हामीले १२ पद पढयौं भने यो तथ्य कुरा अझै स्पष्ट हुन्छः “उहाँको निफन्ने नाङलो उहाँकै हातमा छ, र उहाँले आफ्ना खलालाई पूरै सफा पार्नु हुनेछ, र आफ्नो गहूँ धनसारमा जम्मा गर्नु हुनेछ, तर मुख जतिचाँहि ननिभ्ने आगोमा जलाउनु हुनेछ” (मत्ती ३ः१२) ।
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र १० र १२ दुवै पदहरूमा यूहन्नाले भनिरहेको आगोचाँहि नरकको आगो थियो । १२ पदमा उनले रूपक तरिकाले भन्दछन , कि प्रभु येशूले मानिसहरूलाई दुई भागमा बिभाजन गर्नु हुनेछ– गहूँ जसलाई उहाँले “धनसारमा जम्मा गर्नु हुनेछ” र भुस, जसलाई “कहिले पनि ननिभ्ने आगोमा” जलाउनु हुनेछ ।
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र नजीकका पदहरूको प्रकाशमा, ११ पदमा यूहन्नाको मतलब प्रभु येशूले मानिसहरूलाई, यदि तिनीहरू अविश्वासीहरू भए, किन पवित्र आत्माले बप्तिष्मा दिनु हुनेछ वा यदि तिनीहरू अविश्वासीहरू भए आगोले । यदि यो कुरा यस्तो हो भने, कसैले पनि ख्रीष्टियनहरूले आगोमा बप्तिष्मा हुनु पर्छ भनेर प्रचार गर्नु हुँदैन ।
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र तुरन्तै यी पदहरूको सन्दर्भदेखि पर जाँदा, हामीले पूरै नयाँ करारलाई पनि हेर्नु पर्दछ । के हामीहरू प्रेरितको पुस्तकमा ख्रीष्टियनहरूलाई “आगोले बप्तिष्मा” हुनु पर्छ भनेर भनिएको कनै एउटा उदाहरण पाउन सक्छौं ७तिस अँ हँ, पाउन सक्दैनौं । अलिक नजीकको कुराचाँहि लूकाले वर्णन गरेको पेन्तिकोषको दिनमा चेलाहरू पवित्र आत्मामा बप्तिष्मा भए, र अस्थाई रूपमा तिनीहरूको शिरमाथि आगोका जिब्राहरू देखा परे । तर लूकाले यो “आगोमा बप्तिष्मा” भनेर कहिले पनि भनेनन । यसको अतिरिक्त ख्रीष्टियनहरूको लागि “आगोमा बप्तिष्मा” हुनु पर्छ भनेर कुनै पत्रहरूमा उत्साह वा आज्ञा गरेको कुरा के हामी पाउन सक्छौं ७तिस अँ हँ, पाउन सक्दैनौं, त्यसैले कुनै पनि ख्रीष्टियनले आगोमा बप्तिष्मा हुन खोज्नु हुँदैन भन्ने निष्कर्षमा पुग्नु सुरक्षित हुन्छ ।
A False Gospel Derived From Scripture
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्रधर्मशास्त्रबाट ब्युत्पन्न भूmटो सु–समाचार
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र धेरै जसो समयहरूमा प्रचारकहरू र शिक्षकहरूद्वारा नै सु–समाचार आफै गलत तरिकाले प्रस्तुत भएको हुन्छ, किनभने तिनीहरूले सन्दर्भलाई बिचारै नगरी धर्मशास्त्रको गलत ब्याख्या गर्दछन । यसैकारणले परमेश्वरको अनुग्रह सम्बन्धी भूmटो शिक्षा ब्याप्त भएको छ ।
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र उदाहरणको लागि, मुक्ति सम्बन्धी पावलको भनाई, मुक्ति कामबाट होइन, तर अनुग्रहबाट मात्र पाउन सकिन्छ भन्ने थियो, जुन कुरा उनले एफिसी २ः८ मा भन्दछन र यसले भूmटो सु–समाचारलाई प्रोत्साहन गर्ने कुराको घोर निन्दा गरेको छ, यी सबै हुनुको कारण सन्दर्भलाई ध्यान नदिएरै हो । पावलले लेखेका छन ः
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र “किनभने अनुग्रहबाट विश्वासद्वारा तिमीहरूले उद्धार पाएका छौ, र यो तिमीहरू आफैबाट होइन, यो त परमेश्वरको वरदान हो, कामबाट होइन नत्र ता मानिसले घमण्ड गर्नेछ” (एफिसी २ः८,९) ।
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र मुक्ति कामबाट होइन तर सित्तैमा पाएको बरदान हो भनेर पावलको यस भनाइलाई धेरैले जोड़Þ दिन्छन । त्यसबाट सयौं धर्मशास्त्रका पदहरूको साक्षीको बिपरीत तिनीहरूले मुक्ति र पवित्रताको बीचमा कुनै पनि सम्बन्ध छैन भन्ने कुरालाई ब्युत्पन्न गर्दछन ।
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र कोहीचाँहि त्योभन्दा पनि पर गएर यसैकारण मुक्तिको लागि पश्चाताप गर्नु जरुरी छैन भन्नेसमेत गर्छन । यो नै सन्दर्भको अज्ञानताको कारणले कसरी धर्मशास्त्रको गलत ब्याख्या हुन्छ भन्ने कुराको एउटा बलियो उदाहरण हो ।
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र पहिले, हामी पूरै खण्डले वास्तवमा के भन्दछ भन्ने कुरालाई बिचार गरौं । पावलले हामीले अनुग्रहद्वारा उद्धार पाएकाछौं, भनेर भन्दैनन तर विश्वासद्वारा अनुग्रहबाट उद्धार पाएकाछौं भनेर भन्दछन । मुक्ति पाउन विश्वासको साथसाथै अनुग्रह पनि उत्तिकै आवश्यक छ । कामबिनाको विश्वास काम नलाग्ने, मरेतुल्य र बचाउन नसक्ने हुन्छ भनी धर्मशास्त्रले बताउँछ (हेर्नुहोस याकूब २ः१४–२६) । त्यसैले पावलले पवित्रता मुक्तिमा अप्रासंगिक छ भनेर सिकाइरहेका छैनन । उनले हाम्रो आफ्नै प्रयासले हामीले आपूmलाई बचाउन सक्दैनौं, हाम्रो मुक्ति परमेश्वरको अनुग्रहको आधारमा हुन्छ भनेर भनिरहेका छन । हामी परमेश्वरको अनुग्रहबिना कहिले पनि उद्धार पाउन सक्दैनौं, तर यसले त हामीले परमेश्वरको अनुग्रहलाई स्वीकार गरी सकेपछि मात्र हाम्रो जीवनमा वास्तविक मुक्ति आउँछ भन्ने कुरालाई बताउँछ । मुक्तिको परिणाम सँधै आज्ञाकारीतामा हुन्छ, जुन बिशुद्ध बिश्वासको फल नै हो । अरु पदलाई होइन तर यसपछिको पदको सन्दर्भलाई हे¥यौं भने यो अति नै महत्वपूर्ण छ भनी पावलले यसरी वर्णन गरेका छन ः
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र “किनकि हामी असल कामहरूको निम्ति ख्रीष्ट येशूमा उहाँको निम्ति सिर्जना गरिएका उहाँका हातका सीप हौं, हामी ती बमोजिम हिडौं भन्ने हेतुले परमेश्वरले पहिलेबाटै ती तयार गर्नु भएको थियो” (एफिसी २ः१०) ।
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र पवित्र आत्माद्वारा, र अहिले ख्रीष्टमा नयाँ सृष्टि भएर हामीले नयाँ जन्म पाएको सम्पूर्ण कारण हामी आज्ञाकारिताको असल कार्यहरूमा हिडन सकौं भनेर हो । त्यसैले मुक्तिको बारेमा पावलको भनाई यस्तो देखिन्छ ः
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्रअनुग्रह + विश्वास . मुक्ति + आज्ञाकारिता
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र त्योचाँहि अनुग्रह जोड़Þ विश्वास बराबर (वा मा परिणाम ल्याउँछ) मुक्ति जोड़ आज्ञाकारिता हो । जब परमेश्वरको अनुग्रहलाई विश्वासमा स्वीकार गरिन्छ, तब त्यसको परिणाम सँधै मुक्ति र असल कार्यहरू हुनजान्छ ।
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र तर ज–जसले पावलका भनाइहरूलाई बिकास गर्छन , तिनीहरूको सबैबाट यस्तो शुत्र प्रतिपाद हुन्छ ः
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्रअनुग्रह +विश्वास ( आज्ञाकारिता . मुक्ति
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र त्योचाँहि अनुग्रह जोड़Þ आज्ञाकारिताबिना (वा घटाऊ) बराबर (वा परिणाम ल्याउँछ) मुक्ति हो । बाइबलअनुसार त्यो नै भूmटो शिक्षा हो ।
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र यदि हामीले अझै अलिकति पावलका भनाइहरूलाई पढयौं भने पावलले जतासुकै प्रचार गरेको जस्तै अवस्था एफिससमा पनि थियो भन्ने कुरालाई चाँडै पत्ता लगाउन सक्छौं । त्योचाँहि के थियो भने यहूदीहरूले पावलद्धारा ख्रीष्टमा आएका नयाँ विश्वासीहरूलाई यदि तिनीहरूले उद्धार पाउन चाहन्छन भने तिनीहरूले खतना गर्नु पर्दछ र मोशाका केही धार्मिक बिधिहरूलाई पालन गर्नु पर्छ भनेर सिकाइरहेका थिए । पावलले हाम्रा कामहरूले हामीलाई बचाउन सक्दैन भनेर लेख्दा उनले खतना र धार्मिक “कार्यहरू”को सन्दर्भलाई मनमा राखेर लेखेका थिए (हेर्नुहोस एफिसी २ः११–२२) ।
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र यदि हामी पावलले एफिसीको पत्रमा लेखेको पूरै सन्दर्भलाई अझ बढी ध्यान दिएर पढछौं भने, हामीले स्पष्ट रूपमा देख्छौं, कि मुक्तिको लागि पवित्रता अति नै आवश्यक छ भनेर पावलले विश्वास गरेको कुरालाई देख्नसक्छौं ः
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र ”तर तिमीहरूको बीचमा ब्यभिचार र सारा अशुद्धता अथवा लोभको नाउँसमेत नलिइओस , जे सन्तहरूको बीचमा हुन सुहाउँदैन, कुनै अश्लील कुरा, मूर्ख बातचीत अथवा बेफाइदाको ठटयौली नगर्नु , यी सुहाउँने कुरा होइनन , तर बरु धन्यवाद दिने काम होस । किनकि यो त तिमीहरू अवश्य जान, कि कुनै ब्यभिचारी, कि अशुद्ध मानिस अथवा लोभी मानिसलाई, जो मूर्तीपूजक हो, ख्रीष्ट र परमेश्वरको राज्यमा तिनीहरूको उत्तराधिकारी बन्ने कुनै मौका छैन । कसैले तिमीहरूलाई खोक्रा कुराले धोका नदिओस , किनकि ती कुराको कारणले अनाज्ञाकारीहरूमाथि परमेश्वरको क्रोध पर्छ” (एफिसी ५ः३–६) ।
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्रयदि पश्चाताप नगरेको ब्यभिचारी, अशुद्ध वा लोभी मानिसलाई परमेश्वरको अनुग्रहले बचाउँछ भनेर पावलले विश्वास गरेको भए, उनले ती भनाइहरू लेख्ने थिएनन । एफिसी २ः८, ९ मा उल्लेख गरिएको पावलका भनाइहरूमा तिनले भन्न खोजेको कुरो एफिसीहरूलाई लेखेको पूरै पत्रको सन्दर्भलाई ठीकसित बु¤यौँ भने मात्र थाहा पाउन सकिन्छ ।
The Galatian Fiasco
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्रगलातीहरूको घोर असफलता
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र त्यस्तै गरेर पावलले गलातीहरूलाई लेखेको पत्र पनि सन्दर्भ बाहिर गएर ब्याख्या गरिन्छ । त्यसको परिणाम सु–समाचारलाई बिकृत तुल्याइएको हुन्छ । त्यसै कुरालाई हृदयङ्गम गरी, त्यसलाई सुधार गर्ने आशामा पावलले गलातीहरूलाई पत्र लेखेका हुन ।
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र गलातीहरूलाई पावलले लेखेको पत्रको मुख्य उद्देश्य भनेको “मुक्ति विश्वासद्धारा मात्र आउँदछ, व्यवस्थाको कामहरू गरेर होइन” भन्ने हो । तर के पावलले आफ्ना पाठकहरूलाई परमेश्वरको राज्यमा प्रवेश गर्नको लागि पवित्रता जरुरी छैन भन्ने निष्कर्षमा पु¥याउनलाई यो पत्र लेखेका थिए त ७तिस निश्चय पनि होइन ।
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र पहिलो कुरा त, यहूदीहरू गलातीयामा पनि आएर पावलको नयाँ विश्वासीहरूलाई तिनीहरूले खतना र मोशाको ब्यवस्थालाई पालन नगरुन्जेलसम्म मुक्ति पाउन सक्दैनन भनी शिक्षा दिइरहेका थिए र त्यसै कुरालाई उनले फेरि पनि यहूदीहरूसँग सामना गर्दै यो पत्र लेखेका थिए भन्ने कुरालाई हामीले विचार गर्नु पर्दछ । पावलले आफ्नो पत्रमा खतनाको कुरालाई बारम्बार उल्लेख गरेका छन र यो यस्तो देखिन्छ, कि यहूदी बिधिवादीहरूको बिरुद्धमा उनले प्राथमिक रूपमा जोड़Þ दिएर यो पत्र लेखेका हुन (हेर्नुहोस गलाती २ः३, ७बmउस–९, १२ः२–३, ६, ६ः१२–१३,१५) । पावलले गलातीका विश्वासीहरूलाई ख्रीष्टका आज्ञाहरू पालन गराउनको लागि एकदम अगाडि बढिरहेका थिए भनेर यहाँ भनिरहेका छैनन , तिनीहरूले आफ्नो मुक्तिको लागि ख्रीष्टमा तिनीहरूले आफ्नो विश्वास राखी छोडेका छैनन , तर खतना र मोशाको व्यवस्था पालन गरेर आफ्नै कार्यहरूमा तिनीहरूको विश्वासलाई तिनीहरूले राखिरहेका छन भनेर भनिरहेका छन ।
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र गलातीहरूलाई पावलले लेखेको पत्रको पूरै सन्दर्भलाई हामीले विचार ग¥यौं भने, ५ अध्यायमा उनले लेखेको कुरालाई राम्रोसित बु¤न सक्नेछौं । ः
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र “तर यदि तिमीहरू पवित्र आत्माद्वारा डो¥याइएका हौ भनेता, तिमीहरू व्यवस्थाको अधीनमा हुदैनौं । अब पाप स्वभावका कामहरू प्रत्यक्ष छन , जो यी नै हुन ः ब्यभिचार, अपवित्रता, लम्पटपना,मूर्तिपूजा, मन्त्रतन्त्र, दुश्मनी, झै—झगडा, ईष्र्या, क्रोध, स्वार्थीपन, पूmट, गुटबन्दी, डाह, पियक्कडपन, मोजमज्जा र यस्तै अरू, जसका विषयमा म तिमीहरूलाई चेतावनी दिन्छु र अगि पनि दिएकै हुँ , जस–जसले यस्ता कामहरू गर्दछन , परमेश्वरको राज्यका हकदार बन्ने छैनन” (गलाती ५ः१८–२१) ।
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र यदि पावलले गलातीहरूलाई अपवित्र भएरै पनि स्वर्ग प्राप्त हुन्छ भनेर भन्न चाहेको भए, उनले यस्ता वचनहरू कहिले पनि लेख्ने थिएनन । अपवित्र मानिस स्वर्ग जान सक्छन भन्ने उनको सन्देश थिएन, तर जस–जसले खतना र मोशाको ब्यवस्था पालन गरेर मुक्ति प्राप्त गर्न खोजिरहेका थिए, र परमेश्वरको अनुग्रह र ख्रीष्टको बलिदानलाई ब्यर्थ वा निस्प्रभाव पार्न खोजिरहेका थिए, तिनीहरूले उद्धार पाउन सक्दैनन भन्ने उनको सन्देश थियो । खतनाले मुक्ति ल्याउँदैन । यो त प्रभु येशूमा विश्वास गरेर परिणामस्वरूप पाउने मुक्ति हो, जसले विश्वासीहरूलाई पवित्र नयाँ सृष्टि हुन परिवर्तन गरिदिन्छ ः
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र “नत खतनाको केही महत्व छ, न बेखतनाको, तर नयाँ सृष्टि नै सब थोक हो” (गलाती ६ः१५) ।
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र फेरि पनि, यी सबै कुराले धर्मशास्त्रको ब्याख्या गर्दा सन्दर्भ कतिको महत्वपूर्ण रहेछ भन्ने कुरालाई देखाउँदछ । सु–समाचार त्यतिबेला मात्र बिकृत हुन्छ, जतिबेला परमेश्वरको वचनको सन्दर्भलाई अवहेलना गरिन्छ र ध्यान दिइन्दैन । हामी त्यतिबेला मात्रै “सेवकहरू”को हृदयको बारेमा अचम्भमा पर्न सक्छौं, जसले यसलाई त्यस्तो प्रकारको स्पष्ट तरिकाले ब्याख्या गर्दछन । यसलाई जानी बुझी ब्याख्या गर्नुबाहेक अरू केही पनि हुन सक्दैन ।
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र उदाहरणको लागि, एकजना प्रचारकले हामीले सु–समाचार प्रचार गर्दा कहिले पनि परमेश्वरको क्रोधको बारेमा उल्लेख गर्नु हुँदैन, किनकि बाइबलले भन्दछ, “यो परमेश्वरको दया हो, जसले तपाईंलाई पश्चातापमा डो¥याउँछ” (रोमी २ः४) भनेर प्रचार गरेको एकपल्ट मैले सुनेको छु । त्यसरी त्यस व्यक्तिको शैलीअनुसार, सु–समाचार प्रचार गर्ने एकदम राम्रो तरिका चाँहि परमेश्वरको प्रेम र दयाको बारेमा बोल्नु हो । त्यस कुराले मानिसहरूलाई पश्चातापमा डो¥याउँछ ।
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र तर त्यो प्रचारकले रोमीको दोस्रो अध्यायबाट उद्धृत गरेको त्यो एउटा पदको सन्दर्भलाई जब हामी पढदछौं, तब हामीले परमेश्वरको न्याय र पवित्र क्रोधलाई धर्मशास्त्रबाट ढाकेको कुरा थाहा पाउँछौं । तत्कालको सन्दर्भले त्यो प्रचारकले भनेको जस्तो पावलले भन्न खोजेको कुराको कुनै सम्भाव्यता नै छैन भनेर प्रकट गर्दछ र त्यस प्रचारकले भनेको कुरा यस्तो थियो ः “यस्ता कामहरू गर्नेहरूमाथि परमेश्वरको इन्साफ ठीकसँग पर्छ भनेर हामी जान्दछौं । ए मानिस, तिमीले यस्ता काम गर्नेहरूलाई दोष लाउँछौ र आफै पनि त्यही काम गर्छौ भने, के परमेश्वरको इन्साफबाट उम्कन्छु भन्ने तिमी ठान्छौ ७तिस अथवा परमेश्वरको कृपाले तिमीलाई पश्चातापमा डो¥याउँछ भन्ने थाहा नपाएर, के तिमी उहाँको दया, सहनशीलता र धैर्यको प्रशस्ततालाई तुच्छ ठान्छौ ७तिस तर परमेश्वरको धार्मिक इन्साफ प्रकट हुने त्यस क्रोधको दिनको लागि आफ्नो कठोर र अपश्चातापी हृदयले गर्दा तिमीले आफ्नो निम्ति क्रोध थुपारिरहेछौ । किनकि उहाँले हरेक मानिसलाई उसको कामअनुसार दिनुहुनेछ । धैर्यसँग असल काम गरेर महिमा, इज्जत र अमरत्व खोज्नेहरूलाई चाँहि उहाँले अनन्त जीवन दिनुहुनेछ । तर झगड़ालु, सत्यको पालन नगर्ने र दुष्टतामा हिडनेहरूमाथि चाँहि क्रोध र रीस पर्नेछ । खराब काम गर्ने हरेक मानिसमाथि सङ्कट र आपत आइपर्नेछ, पहिले यहूदीमाथि, र अन्यजातिहरूमाथि पनि” (रोमी २ः२–९) ।
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र पावलले उल्लेख गरेको परमेश्वरको दयाचाँहि परमेश्वरले आफ्नो क्रोधलाई अलिक ढिलो गर्नको लागि प्रयोग गर्नुभएको दया हो । एउटा प्रचारकले बाइबलको महान सन्दर्भलाई प्रकाशमा ल्याउन त्यस्तो प्रकारको निरर्थक भनाई कसरी राख्न सक्छ भनेर अचम्भ लाग्नसक्छ, जुनचाँहि प्रचारकहरूको उदाहरणहरूले पूर्ण छ, तिनीहरूले सार्वजनिक रूपमा पापीहरूलाई पश्चाताप गर्न चेतावनी दिन्छन ।
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र बाइबल एकजना व्यक्तिबाट प्रेरणा भएर लेखिएको हो र यसको सन्देश बाइबल भरिनै एक–अर्काको अबिरोधी छन । त्यसैकारण दिइएको जुनसुकै खण्डमा परमेश्वरले भन्न खोज्नुभएको अर्थलाई व्याख्या गर्नको लागि सन्दर्भले हामीलाई सहायता गर्दछ भनी हामी विश्वास गर्नसक्छौं । परमेश्वरले एउटा पदमा अर्को पदको बिरोध गरेर केही पनि बोल्नु हुन्न र यदि त्यस्तो देखिन्छ भने ती दुवै पदहरूको अर्थ एक—अर्कामा नमिलुन्जेलसम्म हामीले अध्ययन गरिनै रहनुपर्दछ । उदाहरणको लागि, प्रभु येशूले भन्नुभएको डाँड़ाको उपदेशमा धेरै ठाउँहरूमध्ये एउटा ठाउँमा पहिलोपल्ट पदहरू एक—अर्कामा जुझेको जस्तो देखिए तापनि उहाँले त्यो पूरानो करारको नैतिक व्यवस्थालाई सुधार्दै असमन्जस्य हुने जस्तो कुरा बोल्नुभएको थियो । उदाहरणको लागि ः
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र “तिमीहरूले सुनेकाछौ, यसो भनिएको थियो, “आँखाको बदला आँखा र दाँतको बदला दाँत ।” तर म तिमीहरूलाई भन्दछु , दुष्टको मुकाबिला नगर, तर जसले तिम्रो दाहिने गाला चडकाउला, त्यसलाई अर्को गाला पनि थापिदेऊ” (मत्ती ५ः३८–३९) ।
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र प्रभु येशूले यो पद मोशाको व्यवस्थाबाट प्रत्यक्ष रूपमा उद्धृत गर्नुभयो र एउटा भनाई राख्नुभयो जुन व्यवस्थाको बिरोधमा थियो जस्तो देखिन्छ । उहाँले भनेको कुरालाई हामीले कसरी व्याख्या गर्ने ७तिस के परमेश्वरले आधारभूत नैतिकता सम्बन्धी मनलाई परिवर्तन गर्नुभएको छ ७तिस पूरानो करारमा भएको ग्रहणयोग्य व्यवहारको बदला लिइरहनुभएको थियो तर नयाँ करारको चाँहि होइन ७तिस सन्दर्भले हामीलाई यो कुरो बु¤नको लागि सहायता गर्नेछ ।
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र प्राथमिक रूपमा प्रभु येशूले आफ्ना चेलाहरूलाई (हेर्नुहोस मत्ती ५ः१–२) भनिरहनुभएको थियो, तिनीहरू ती मानिसहरू थिए, जसलाई सभाघरहरूमा शास्त्रीहरू र फरिशीहरूले अगि एकपल्ट परमेश्वरको वचन सिकाउँथे । त्यहाँ नै तिनीहरूले, “आँखाको बदला आँखा र दाँतको बदला दाँत” भन्ने परमेश्वरको वचन सुनेका थिए र त्यो त्यही आज्ञा थियो जसको सन्दर्भलाई शास्त्रीहरू र फरिसीहरूले उपेक्षा गरेर बिकृत तुल्याइदिएका थिए । परमेश्वरले आफ्ना मानिसहरूलाई सँधै तिनीहरूका मानिसहरूको सानातिना गल्तीहरूको लागि बदला लिउन भन्ने माँग राखेर त्यस प्रकारको बिचार गर्नुभएको थिएन । उहाँले, वास्तवमा मोशाको व्यवस्थामा भएको बदला लिने काम उहाँकै हो (हेर्नुहोस ब्यवस्था ३२ः२५), र मानिसहरूले आफ्ना शत्रुहरूको लागि भलाई गर्नु पर्दछ (हेर्नुहोस प्रस्थान २३ः४–५) भनेर भन्नुभएको थियो । तर शास्त्रीहरू र फरिशीहरूले ती आज्ञाहरूलाई उपेक्षा गरेका थिए र परमेश्वरको “आँखाको बदला आँखा” भन्ने कुराको व्याख्यालाई आफ्नै तरिकाले ब्याख्या गरी दिएका थिए ।#% तिनीहरूले सन्दर्भको उपेक्षा गरेका थिए ।
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र “आँखाको बदला आँखा र दाँतको बदला दाँत” भन्ने परमेश्वरको आज्ञा इस्राएलको न्यायालयमा न्यायको निम्ति उहाँको आज्ञाहरूको सन्दर्भभित्रै पाइन्छ (हेर्नुहोस प्रस्थान २१ः२२–२४, ब्यवस्था १९ः१५–२१) । न्यायालयको ब्यवस्थाको प्रबन्ध आफैमा पनि परमेश्वरको व्यक्तिगत बदलाको अस्वीकृतिको प्रकाश हो । घटनाहरूको छानबिन गर्ने पक्षपातरहित न्यायकर्ताहरू दबाव दिने पक्षपाती मानिसहरूभन्दा राम्रोसित न्याय गर्न सक्षम हुन्छन । परमेश्वरले अपराध गर्ने अपराधीलाई त्यसको अपराधअनुसार पक्षपात नगरी न्यायधीसले र अदालतले सजायको फैसला गरी दिउन भन्ने आशा गर्नु हुन्छ । त्यसरी “आँखाको बदला आँखा र दाँतको बदला दाँत” भनिएको हो ।
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र यसरी एक–अर्कामा जुझ्ने प्रकारको पदहरू सुरुमै देखिदाँ तिनीहरूलाई एकतामा ल्याउन हामी सक्षम हुन्छौं । प्रभ येशूले आफ्नो जीवनभरि नै भूmटो शिक्षाको अधीनमा परेका मानिसहरू जो उहाँका ७नतसोताहरू हुन लाई ब्यक्तिगत बदलाको सम्बन्धमा परमेश्वरको सत्य इच्छा तिनीहरूको जीवनमा के छ, मोशाको ब्यवस्थामा पहिले नै के कुरा प्रकट गरिएको छ जुन कुरा फरिशीहरूले बिकृत पारिदिएका छन भनेर बु¤न सहायता गरिरहनुभएको थियो । उहाँले मोशालाई दिनुभएको ब्यवस्थालाई प्रभु येशूले जुझाइरहनुभएको थिएन । उहाँले त मौलिक रूपमा त्यसमा भएको अर्थहरूलाई प्रकट गरी दिइरहनुभएको मात्रै थियो ।
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र अदालतमा पु¥याउने प्रकारको मुख्य कलहहरूको सम्बन्धमा हामीबाट प्रभु येशूले के आशा गर्नु हुन्छ भन्ने कुरालाई बु¤न पनि यसले हामीलाई सहायता गर्दछ । इस्राएलीहरूले अरू इस्राएलीहरूबाट उपेक्षा गरिएको र दुःखको अपेक्षा गर्नुभएन, नत्र भने उहाँले न्यायलयको ब्यवस्था स्थापना गर्नु हुने थिएन । त्यसै गरेर परमेश्वरले एउटा ख्रीष्टियनले अर्को ख्रीष्टियनबाट सताइएको र उपेक्षा गरिएहरूको अपेक्षा गर्नु हुन्न (अर्थात अविश्वासीबाट पनि) । नयाँ करारले परस्पर बिरोधी ख्रीष्टियनहरूले संगी–विश्वासीहरूको मध्यस्थताको सहायतालाई प्रयोग गर्दछन भनेर उल्लेख गर्दछ (हेर्नुहोस १ कोरिन्थी ६ः१–६) । अनि मुख्य मुद्धाको सम्बन्धमा ख्रीष्टियनहरूले अविश्वासीहरूसितको मुद्धा सांसारीक अदालतमा लैजानु कुनै गल्ती हुँदैन । मुख्य मुद्धाहरू कसैको आँखा वा दाँत बाहिर निकाल्नु जस्ता कुराहरू हुन । सामान्य मुद्धाहरू प्रभु येशूले भन्नुभएको जस्तै गाला चडकाउने वा सानो कुराको लागि प्रयोग हुने (जस्तै तपाईंको कमीज खोसेर कसैले लगी दियो) वा कसैले एक माइल टाढ़ा जान जबर्जस्ती गर्नु जस्ता कुराहरू हुन । परमेश्वरले आफ्ना मानिसहरूले उहाँको देखासेकी गरेको र बिचार नपु¥याउने पापीहरू र दुष्ट मानिसहरूलाई थप अनुग्रह गरेको चाहनु हुन्छ ।
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र यिनै कुराहरूको साथमा, राम्रो अर्थपूर्ण विश्वासीहरू पनि हुन्छन , जोहरूले आपूmले प्रभु येशूका आज्ञाहरू पालन गरिरहेको छु भन्ने बिचार गर्दछन , तिनीहरूले आपूmबाट कसैले केही चोरेर लगेको छ र त्यो पक्राउ प¥यो भने, त्यसको बिरुद्धमा कानुनी प्रकृया अगाडि़ बढाउन इन्कार गर्दछन । तिनीहरूले “आफ्नो अर्को गाला पनि फर्काइदिइरहेका” छन भनी सोच्ँदछन , तर वास्तवमा तिनीहरूले त्यस चोरलाई फेरि पनि चोर्नको लागि अपराधको परिणाम केही पनि नहुँदोरहेछ भन्ने कुराको शिक्षा दिँदै झन दह«ो पो बनाइदिइरहेका हुन्छन । त्यस प्रकारका ख्रीष्टियनहरू त्यही चोरबाट पिड़ीत अरू मानिसहरूप्रति प्रेममा हिडि़रहेका हुदैनन । चोरहरूले दण्ड पाएर पश्चाताप गरेको परमेश्वर चाहनु हुन्छ । तर जब कसैले तपाईंलाई सामान्य रूपमा सताउँदछ यसको बदलामा तपाईंले पनि उसको गाला नचडकाउनुहोस । बरु उसलाई तपाईंले दया र प्रेम देखाउनुहोस ।
Interpreting the Old in Light of the New
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्रनयाँ करारको प्रकाशमा पूरानो करारलाई ब्याख्या गर्नु
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्रहामीले पूरानो करारको प्रकाशमा नयाँ करारको ब्याख्या गर्नु हुँदैन, तर सँधै पूरानो करारका धर्मशास्त्रहरूलाई नयाँ करारको प्रकाशमा ब्याख्या गर्नु पर्दछ । उदाहरणको लागि, केही गम्भीर विश्वासीहरूले मोशाका ब्यवस्थाहरू दैनिक आहारको रूपमा पढने गरेका छन र ख्रीष्टियनहरूले ती ब्यवस्थालाई दैनिक आहारको रूपमा लिनलाई रोकिनु पर्दछ भन्ने निष्कर्षमा पुगेका छन । जेभए तापनि, यदि तिनीहरूले नयाँ करारमा भएका दुईवटा खण्डहरू मात्रै पढयो भनेदेखि ती नयाँ करारमा भएका कुराहरूप्रति मोशाको ब्यवस्थाको दैनिक भोजन त्यति उपयोगी छैन रहेछ भनेर पत्ता लगाउने छन ः
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र“उहाँले (येशूले) तिनीहरूलाई भन्नु भयो, “के तिमीहरू पनि अझै अबुझ छौ ७तिस जे बाहिरबाट मानिसभित्र पस्छ त्यसले उसलाई अशुद्ध पार्न सक्दैन भनेर तिमीहरू जान्दैनौं ७तिस किनकि त्यो उसको हृदयमा होइन, तर पेटभित्र पस्दछ र बाहिर निस्किहाल्छ ७तिस (यसरी उहाँले सबै भोजन शुद्ध हो भनी बताई दिनु भयो) (मर्कूस ७बmउसः१८–१९) ।
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र“तर पवित्र आत्मा प्रष्टै भन्नु हुन्छ, कि पछि आउनेवाला दिनहरूमा छली आत्मा र भूतप्रेतको सिद्धान्ततिर मन लाएर कोही कोही बिश्वासबाट तर्किजाने छन , भूmट बोल्ने मानिसहरूको छलद्वारा नै यो हुनेछ, जुनहरूको विवेक तातो फलामले डामेको जस्तो हुन्छ । तिनीहरू विवाह निषेध गर्छन । विश्वास गर्ने र सत्य जान्नेहरूले धन्यवादसाथ ग्रहण गर्नु पर्ने परमेश्वरले सिर्जनुभएका भोजनहरूबाट अलग बस्ने आदेश दिन्छन । परमेश्वरले सिर्जनुभएको हरेक कुरा असल छ र धन्यवादसाथ ग्रहण गरेर कुनै थोक पनि इन्कार गरिनु पर्दैन, किनभने त्यो परमेश्वरको वचन र प्रार्थनाले चोखो तुल्याइन्छ” (१ तिमोथी ४ः१–५) ।
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्रनयाँ करारमा भएकोले गर्दा हामी पूरानो करारको ब्यवस्थाको अधीनमा होइन, तर ख्रीष्टको ब्यवस्थाको अधीनमा हुन्छौं (हेर्नुहोस — १ कोरिन्थी ९ः२०–२१) । निश्चित रूपमा प्रभु येशूले मोशाको ब्यवस्थाको नैतिक पक्षहरूलाई समर्थन गर्नु भए तापनि (यसरी ख्रीष्टको ब्यवस्थाभित्र तिनीहरूलाई समावेश गरे तापनि) उहाँ र उहाँका प्रेरितहरूले ख्रीष्टियनहरू मोशाको ब्यवस्थालाई पालन गर्नको लागि निषेध गरिएका छन भनेर सिकाएका थिएनन ।
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र जेभए तापनि, सुरुका ख्रीष्टियनहरू, जो सबै परिवर्तन भएका यहूदीहरू थिए, तिनीहरूले मोशाको ब्यवस्थाहरूमा तिनीहरूको सांस्कृतिक परिवर्तन भएकोले गर्दा निरन्तर रूपमा पूरानो करारलाई पालना गरिरहेका थिए भन्ने कुरा स्पष्ट हुन्छ (हेर्नुहोस — प्रेरित १०ः९–१४) । अनि जसै अन्य जातिहरूले प्रभु येशूमा विश्वास गर्न सुरु गरे, तब सुरुमा विश्वास गर्ने यहूदीहरूले तिनीहरूलाई मोशाको ब्यवस्था पालन गर्न बिस्तारै बिस्तारै लगाउन थाले, नत्रभने तिनीहरूलाई अरू छिमेकी यहूदीहरूले बिरोध गर्न थाल्नेछन भन्ने तिनीहरूलाई लागेको थियो । (हेर्नुहोस— प्रेरित १५ः१–२१) । यसरी ख्रीष्टियनहरूले मोशाको ब्यवस्था पालन गर्नाले तिनीहरूले उद्धार पाउने छन भनेर जबसम्म विश्वास गर्दैनन तबसम्म तिनीहरूले मोशाको ब्यवस्थाहरूलाई दैनिक भोजनको रूपमा पालना गर्नु कुनै गल्ती हुँदैन ।
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र सुरुका केही ख्रीष्टियनहरूले पनि मूर्तिलाई चढाइएको मासु खानु गलत हो भन्ने कुरालाई समर्थन गर्दथे । “विश्वासमा कमजोर” भाइहरूले ग्रहण गरेर निकै मै हुँ भन्ने विश्वासीहरूलाई पावलले तिनीहरूसँगै प्रेममा हिडँनको लागि आज्ञा दिएका छन (हेर्नुहोस — रोमी १४ः१) जसले गर्दा उसको मत सम्बन्धी कुनै विवाद नहोस । यदि कोही मानिसले परमेश्वरको सामु कुनै पनि खानेकुरा अन्जानमा खान्छ (यद्यपि ती दोषहरू भेटिएनन भने पनि), भने उ आफ्नो भक्तिको कुरामा नजानिकन खाएकोले दोषी ठहरिन्दैन । त्यसरी नै जसले त्यही खानेकुरो मूर्तिलाई चढाएको हो भनेर पनि जानि जानिकन खान्छ उ अन्जानमा खानेकै सामु न्यायमा दोषी ठहरिनेछ । परमेश्वरले आज्ञा गर्नुभएअनुसार ती दुवै अरूहरूप्रति प्रेममा हिँडनु पर्दछ (हेर्नुहोस — रोमी १४ः१–२३) ।
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र जुनसुकै अवस्थामा पनि बाइबल प्रगतिशील प्रकाश भएकोले हामीले यसको पूरानो प्रकाशलाई (पूरानो करार) नयाँ प्रकाश (नयाँ करार) को प्रकाशद्वारा सँधै ब्याख्या गरेको हुनु पर्दछ । परमेश्वरले सँधै दिनु हुने प्रकाश कहिले पनि एक–आपसमा अमिल्दो हुँदैन, यो सँधै प्रशंसनिय छ ।
Cultural and Historical Context
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्रसांस्कृतिक अनि ऐतिहासिक सन्दर्भ
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र सम्भव भएसम्म हामीले अध्ययन गरिरहेको धर्मशास्त्रको खण्डको सांस्कृतिक अनि ऐेतिहासिक सन्दर्भलाई पनि विचार गर्नु पर्दछ । बाइबलिय बनौटको सांस्कृतिक, भौगोलिक र ऐतिहासिक अद्वितीय पक्षहरूको बारेमा केही कुरा थाहा पाउनुले धर्मशास्त्रभित्र लुकेर रहेको रहस्यलाई प्राप्त गर्न सहायता पुग्नसक्छ, नत्रभने हामीले ती गुमाउन सक्छौं । वास्तवमा, बाइबलदेखि बाहेक पनि केही सहायताको लागि अरू पुस्तकहरू अध्ययन गर्न आवश्यक छ । यस क्षेत्रमा एउटा राम्रो अध्ययन गर्ने बाइबल प्रायः गरेर सहायक सिद्ध बन्दछ ।
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र बाइबल पढदाखेरि आउने कतिवटा भ्रमबाट ऐतिहासिक वा सांस्कृतिक सूचनाले कसरी हामीलाई जोगाउन सक्दछ भन्ने कुराको लागि यहाँ केही उदाहरणहरू दिएका छन
M
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र (१) कहिले काँही हामी धर्मशास्त्रमा घरको माथि मानिसहरू गएको (हेर्नुहोस — प्रेरित १०ः९) वा छानाहरू उधारेको (हेर्नुहोस— मर्कुस, २ः४) बारेमा पढदछौं । बाइबलको समयमा इस्राएलमा घरको छानाहरू साधारणतया छतहरूले बनेका हुन्थे र धेरैजसो घरका ती छतहरूमा जाने बाहिरैबाटै भ¥याङ्गहरू राखिएका हुन्थे, जसले गर्दा छानामा जान सजिलो हुन्थ्यो भनेर जान्न यसले सहायता गर्दछ । यदि हामीलाई त्यो कुरा थाहा छैन भने, हामीले बाइबलको कुनै एउटा पात्रलाई छानामाथिको चुचुरोमा टाँङ्ग फारेर त्यहाँको धुवाँको कश सहितको छानालाई अँठयाएर बसेको कल्पना गर्न सक्छौैं ।
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र (२) मर्कूस, ११ः१२–१४ मा हामी पढछौं, जहाँ प्रभु येशूले अञ्जीरको रुखलाई ७नतसाप दिनुभएको छ, किनकि त्यसमा अन्जीर थिएन, तर “त्यो समय अन्जीरको फल फलाउने समय पनि थिएन ।” अन्जीरको समय नभए पनि अन्जीरको रुखमा केही फलहरू रहिरहेका हुन्छन भन्ने कुरा थाहा पाउनको लागि यसले हामीलाई सहायता गर्दछ, त्यसैले प्रभु येशूले जुन आशा गर्नु भयो त्यो आशा गर्नु अस्वभाविक थिएन ।
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र (३) हामी लूका ७बmउसः३७बmउस–४८ मा फरिसीको घरमा प्रवेश गरेकी एकजना स्त्रीको बारेमा पढछौं, जहाँ प्रभु येशूले भोजन गरिरहनुभएको थियो । धर्मशास्त्रले भन्दछ, कि त्यो स्त्री प्रभु येशूको पछाड़ी उभिएर रोइरहेको बेला, त्यसले उहाँको पाउ आफ्ना आँशुहरूले भिजाउन थाली र आफ्नो केशले पुछी अनि उहाँका गोड़ालाई त्यसले चुम्नुका साथै अत्तरले अभिषेक गरी दिई । प्रभु येशू टेबलमा बसेर खाइरहेको बेला कसरी यस्तो कुरा गर्न सक्छ भनेर हामीलाई अचम्भ लाग्दछ । के त्यो स्त्री कुक्रुक्क परेर टेबलभित्र छिरेर यी सब गरेकी हो त ७तिस त्यस स्त्रीले सबैले खाना खाइरहेको बेला उहाँका पाउसम्म पुग्न कसरी सक्षम भई होला त ७तिस
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र यसको जवाफ प्रभु येशूले टेबलमाथि खुट्टा अडयाइरहनुभएको थियो भनेर लूकाको भनाइमा पाइन्छ (लूका ७बmउसः३७बmउस) । ती दिनहरूमा खाना खाँदाको प्रचलन एउटा सानो टेबलमाथि ढल्केर एउटा हातले खाना खाँदै एउटा हातले अडेस लगाउँदै बस्न सकिन्थ्यो । यसै अवस्थामा हुँदा प्रभु येशूलाई त्यस स्त्रीले त्यस प्रकारको आराधना गरेकी थिई ।
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र यस कुराले पनि कसरी यूहन्नाले प्रभु येशूको छात्तीमाथि अडेस लागेर अन्तिम भोजमा उहाँसँग प्रश्न गरेको थियो भन्ने कुर।लाई बु¤नको लागि सहायता गर्दछ । अडेस लागिरहेको प्रभु येशूमाथि यूहन्नाले आपूmलाई बिस्तारै ढल्काइरहेका थिए र सामान्य रूपमा बिस्तारै आफ्नो प्रश्न राख्न प्रभु येशूको छातीमाथि आफ्नो शिर राखे (हेर्नुहोस— यूहन्ना १३ः२३–२५) । अन्तिम भोजको चित्र बनाउने प्रसिद्ध चित्रकार दा भिन्सीले बनाएको त्यस चित्रमा देखाइएको छ, कि प्रभु येशू आफ्ना छजना चेलाहरूको बीचमा टेबलको एकापट्टि बस्नुभएको छ । यस कुराले चित्रकारलाई बाइबलिय ज्ञान थिएन रहेछ भन्ने कुरा प्रकट गर्दछ । तिनलाई केही ऐतिहासिक सन्दर्भको आवश्यकता थियो ।
A Common Question About Clothes
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्रलुगा सम्बन्धी एउटा सामान्य प्रश्न
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र संसारभरिका पाष्टरहरूले प्रायः गरेर मलाई सोध्ने गरेको एउटा प्रश्न यस्तो छ ः “स्त्रीहरूले पुरुषको लुगा लगाउन बाइबलले निषेध गरेको कुरालाई बिचार गरेर, के ख्रीष्टियन स्त्रीहरूले पेन्ट लगाउनु स्वीकार योग्य हुन्छ ७तिस”
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र यो राम्रो प्रश्न हो, जसको जवाफ बाइबलको आधारमा केही राम्रा नियमहरूलाई प्रयोग गरेर र अलिकति सांस्कृतिक सन्दर्भबाट हामी दिनसक्छौं ।
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्रपहिलो, हामी स्त्रीले पुरुषको लुगा लगाउने बिरुद्धमा (बिपरित लिङ्गको लुगा लगाउने सम्बन्धमा) बाइबलले निषेध गरेको कुरालाई हेर्नेछौं ः
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र “पुरुषले लगाउने लुगा स्त्रीले लगाउनु हुँदैन र स्त्रीको लुगा पनि पुरुषले लगाउनु हुँदैन, यसो गर्नेलाई परमप्रभु तिमीहरूका परमेश्वरले घृणा गर्नु हुन्छ” (ब्यवस्था २२ः६) ।
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र“यो आज्ञा दिने परमेश्वरको अभिप्राय के थियो ७तिस” भन्ने प्रश्न गरेर हामीले सुरु गर्नु पर्दछ । के उहाँको लक्ष्य स्त्रीहरूलाई पेन्ट लगाउनबाट रोक्नु हो त ७तिस
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र होइन, उहाँको अभिप्राय त्यस्तो हुनसक्दैन, किनभने परमेश्वरले यो कुरा मौलिक रूपमा भन्नुभएको बेलामा इस्राएलमा कुनै पनि मानिसले पेन्ट लगाउँदैनथ्यो । त्यस कुराको लागि पेन्ट पुरुषहरूले वा कसैले पनि लगाउने कपड़ा थिएन । वास्तवमा, बाइबलको समयमा पुरुषहरूले लगाउने कपड़ा अहिलेका स्त्रीहरूले प्रायः जसो लगाउने कपड़ाहरू जस्ता देखिन्थे । परमेश्वरले भन्न खोजिरहनुभएको कुरालाई ठीक तरिकाले ब्याख्या गर्न हामीलाई सहायता पु¥याउने त्यही नै थोरै ऐतिहासिक तथा सांस्कृतिक सूचना हो ।
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्रत्यसोभए परमेश्वरको अभिप्राय के थियो त ७तिस
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र बिपरित लिङ्गले लगाउने कपड़ा लगाउनेहरूलाई परमेश्वरले घृणा गर्नु हुन्छ भनेर हामीले पढयौं । त्यो कुरा अलिक गम्भीर छ । यदि पुरुषले स्त्रीको स्कार्फ आफ्नो टाउकोमा तीन मिनेट मात्रै लगायो भने, के त्यस कुराले गर्दा परमेश्वरले उसलाई घृणा गर्नु हुन्छ त ७तिस त्यो कुरा धेरै शंकास्पद लाग्छ ।
dflg;x¿n] pQ]lht klx/g nufP/, lakl/t lnËL h:tf] x’g vf]h]sf]n] k/d]Zj/n] To;sf] la/f]w ug'{ePsf] h:tf] b]lvG5 . lsg dflg;n] To:tf] s’/f ug{ rfxG5 < Pp6} lnËsf] dflg;nfO{ of}g las[lttkm{ pGd’v u/fpg leGg} lnËsf] a:q wf/0f ug{ nufO{ rl/q laufg{ cyjf kye|i6 kfg]{ cfzfn] dfq of] sfd dflg;n] ub{5 . d]/f] larf/df Tof] s’/f s;/L k/d]Zj/n] 3[0ff ug'{ x’G5 eg]/ a’¤g ;S5f}+ .
o;/L To; :qLn] leGg lnËsf] j:q wf/0f u/]/ To;f] gu?Gh]n;Dd Aoj:yf @@M% df cfwfl/t eP/ :qLn] k]G6 nufpg’ unt xf] egL sf]xL klg 7Ls k|sf/n] lgisif{df k’Ug ;Sb}g . ltgn] k]G6 nufP/ klg ltgL cem} :qL g} b]lvlG5g . k]G6 nufP/ ltgn] kfk ul//x]sf] x’Fb}g .
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र वास्तवमा धर्मशास्त्रले स्त्रीहरूले मर्यादित पहिरन लगाउनु पर्दछ भनेर सिकाउँदछ (हेर्नुहोस — १ तिमोथी २ः९), र त्यसैले टिमिक्क र भित्रको अङ्गहरू देखिने खालका पेन्टहरू लगाउनु उचित हुँदैन (जस्तै, टिमिक्क हुने र स्कर्टहरू) किनभने तिनीहरूले पुरुषहरूलाई अभिलाषातर्फ डो¥याउँछन । पश्चिमी मुलुकहरूका स्त्रीहरूले सार्वजनिक रूपमा लगाउने पहिरनहरू सम्पूर्ण तवरले अनुचित प्रकारका हुन्छन र त्यस्ता लुगाहरू बिकसित देशहरूमा बेश्याहरूले लगाउने गर्दछन । कुनै पनि ख्रीष्टियन स्त्रीहरूले सार्वजनिक रूपमा “सेक्सी” (यौन चाहना भएकी) जस्तो देखिने लक्ष राखेर लुगाहरू लगाउनु हँुदैन ।
A Few Other Thoughts
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्रअन्य केही बिचारहरू
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र चाखलाग्दो कुरा यो छ, कि चीनका पाष्टरहरूले मसँग कहिले पनि स्त्रीहरूले पेन्ट लगाउने सम्बन्धमा प्रश्न सोधेनन । किनभने चीनमा स्त्रीहरूले धेरै पहिलेदेखि नै पेन्ट लगाउँदै आएका छन । ती देशहरूका पाष्टरहरूले मात्रै स्त्रीहरूले पेन्ट लगाउने बारेमा मसँग प्रश्न सोधेका थिए जुन देशका धेरै जसो स्त्रीहरूले पेन्ट लगाउँदैनन । यस कुराले तिनीहरूको ब्यक्तिगत सांस्कृतिक पुर्वाग्रहलाई देखाउँदछ ।
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र म्यानमारका स्त्री सेवकहरूले मसँग कहिले पनि त्यस्तै प्रकारको प्रश्न सोधेनन , जहाँका पूरुषहरूले हामीले भन्ने गरेको स्कर्ट तर तिनीहरूले भन्ने गरेको लुङ्गी परम्परागत रूपमा लगाउने गर्दछन , त्यस कुराले मलाई चासो दिएको छ । फेरि पनि, हरेक संस्कृतिअनुसार स्त्रीहरू र पूरुषहरूको कपड़ा लगाउने कुरामा आफ्नै तरिकाको हुने भएकोले हामीले बाइबलअनुसार बुझेको सांस्कृतिक बुझाइतिर मानिसहरूलाई ल्याउनको लागि जर्बजस्ती गर्ने कुरामा हामी एकदम होशियार हुनु पर्दछ ।
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र अन्तमा, मलाई अचम्भ लाग्छ, कि, किन धेरैजसो पुरुषहरूले जसले ब्यवस्था २२ः५ मा आधारित भएर स्त्रीहरूले पेन्ट नलगाउन भन्ने चाहन्छन , तिनीहरूले आफैलाई लेवी १९ः२७बmउस लाई पालन गर्न अप्ठयारो मान्छन , जसले भन्दछ, “तिमीहरूले आफ्नो कन्चटको कपाल नकाटनु अनि आफ्नो दाह«ीको कुना–कुना नछाँटनु” (लेवी १९ः२७बmउस) ।
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र लेवी १९ः२७बmउस लाई उलङ्घन गरेर पुरुषहरूले कसरी पूर्णरूपमा तिनीहरूलाई परमेश्वरले दिनुभएको स्त्रीहरूबाट तिनीहरूलाई अलग गराएर परिचय दिने खालको दाह«ी काटन सक्छन र पुरुषहरू जस्तो देखिने पेन्ट लगाउने स्त्रीहरूलाई दोष लगाउन सक्छन ७तिस त्यस कुराले तिनीहरूलाई अलिक पाखण्डीहरू जस्तो बनाएको देखिन्छ ।
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र प्रसङ्गबस, लेवी १९ः२७बmउस मा भएको परमेश्वरको अभिप्रायलाई बु¤नको लागि एउटा सानो ऐतिहासिक सूचनाले हामीलाई सहयोग गर्दछ । आफ्नो कन्चटको कपाल खौरने कार्य मूर्तिपूजक अन्यजातिहरूको धार्मिक संस्कारको एउटा भाग थियो । परमेश्वरले आफ्ना मानिसहरूलाई मूर्तिपूजक अन्य जातिहरूको मूर्तिहरूमा भक्ति राखेको चाहनु हुन्न ।
Who is Speaking ?
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्रको बोलिरहेको छ ७तिस
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र दिइएको जुनसुकै बाइबलिय खण्डमा को बोलिरहेको छ भन्ने कुरालाई हामीले सँधै बिचार गरेको हुनु पर्दछ, त्यस सान्दर्भिक सूचनाले हामीलाई ठीक प्रकारले त्यस खण्डलाई ब्याख्या गर्न मद्दत गर्नेछ । बाइबलमा भएको हरेक कुरा प्रेरणाद्वारा लेखिएको भए तापनि त्यसमा भएको प्रत्येक कुरा प्रेरणा भएको परमेश्वरको वचन होइन । मैले भन्न खोजेको कुरा के हो ७तिस
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र धर्मशास्त्रका धेरै जसो खण्डहरूमा मानिसहरूको प्रेरणा नभएका वचनहरू पनि समावेश गरिएका छन । त्यसैकारण बाइबलमा मानिसहरूले बोलेको हरेक कुरा परमेश्वरद्वारा प्रेरणा भएको होइन भनेर हामीले बिचार गर्नु पर्दछ ।
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र उदाहरणको लागि, केही मानिसहरूले अøयूब र उनका साथीहरूले बोलेका वचनहरू प्रेरणा भएको परमेश्वरको वचनहरू हुन भनेर गल्ती गर्दछन । यो गल्ती गर्ने दुईवटा कारणहरू छन । पहिलो, ३४ अध्यायसम्म अøयूब र उनका साथीहरूले बिबाद गरेका छन । तिनीहरू असहमत भएका छन । तिनीहरूले भनेको हरेक कुरा परमेश्वरको प्रेरणा भएका वचनहरू नहुन पनि सक्छन भन्ने कुरा स्पष्ट छ । किनभने परमेश्वर आफै पनि अमिल्दो हुनु हुन्न ।
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र दोस्रो, अøयूबको पुस्तकको अन्तमा, परमेश्वर आफै बोल्नु हुन्छ र तिनीहरूले बोलेका कुराहरू ठीक छैनन भन्दै ती दुवै पक्षलाई उहाँले हप्काउनु हुन्छ (हेर्नुहोस अøयूब ३८–४२) ।
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्रनयाँ करार पढदा हामीले त्यही सावधानीलाई अप्नाउनु पर्छ । धेरै कुराहरूमा पावलको आफ्ना लेखाइहरूको निश्चित खण्डहरूमा उनको आफ्नै बिचारहरू मात्र छन (हेर्नुहोस १ कोरिन्थी ७बmउसः१२, २५–२६, ४०) ।
Who is Being Addressed ?
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्रकसलाई सम्बोधन गरिएको हो ७तिस
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र दिइएको जुनसुकै बाइबलिय खण्डहरूमा को बोलिरहेको छ भन्ने कुरालाई मात्र हामीले प्रश्न गर्नु हुँदैन, तर हामीले कसलाई सम्बोधन गरिएको हो भनेर पनि सोध्नु पर्दछ । यदि हामीले त्यसो गरेनौं भने, जुन कुरा हाम्रै लागि उपयोगी छैन, त्यही कुरालाई लिएर गलत तरिकाले हामीले ब्याख्या गर्नसक्छौं भन्ने सम्भावना हुन्छ । अथवा हाम्रो लागि मात्रै उपयोगी कुरालाई उपयोगी नहुने गरी ब्याख्या गर्ने सम्भावना हुन्छ ।
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र उदाहरणको लागि, कसै–कसैले भजनसंग्रह ३४ अध्यायमा पाइने प्रतिज्ञालाई तिनीहरूको जीवनमा लागु हुन्छ भनी विश्वास गरेर दाबी गर्दछन ः
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र“उहाँले तिम्रो मनोरथ पूर्ण गर्नु हुनेछ” (भजनसंग्रह ३७बmउसः४) ।
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र तर के यो जान्ने वा पढने हरेकको जीवनमा त्यो प्रतिज्ञा लागु हुन्छ त ७तिस अँ हँ, हुँदैन, यदि हामीले सन्दर्भलाई पढयौं भनेदेखि, पाँचवटा सर्तहरू पूरा गर्ने मानिसहरूको जीवनमा मात्रै यो कुरा लागु हुन्छ भन्ने कुरा पाउँछौं ः
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र “परमप्रभुमा भरोसा राख र भलाई गर ः त्यसरी देशमा विश्वासयोग्यताको उपभोग गर्नेछौं । परमप्रभुमा आनन्दित होऊ ः र उहाँले तिम्रो मनोरथ पूर्ण गर्नु हुनेछ” (भजनसंग्रह ३७बmउसः३–४) ।
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र त्यसैले कसलाई सम्बोधन गरिएको हो भनेर थाहा पाउनु हाम्रो लागि कति धेरै महत्वपूर्ण कुरा रहेछ भनी हामी देख्दछौं ।
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्रयहाँ अर्को पनि उदाहरण छ ः
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र “पत्रुसले उहाँलाई (येशूलाई) भने, “हेर्नुहोस , हामीले सबै छाडयौं र तपाईंको पछि लागेका छौं ।” प्रभु येशूले भन्नु भयो, “साँच्चै म तिमीहरूलाई भन्दछु, जसले मेरो निम्ति र सु–समाचारको खातिर घर वा दाजु—भाइ, वा दिदी–बहिनी, वा आमा–बुबा, वा छोरा–छोरी र जग्गा–जमीन छोडछ, त्यसले सतावटको साथसाथै सयगुणा बढी घर, दाजु—भाइ, दिदी–बहिनी, आमा–बुबा, छोरा–छोरी र जग्गा–जमीन यसै समयमा पाउनेछ अनि आउँदो युगमा अनन्त जीवन” (मर्कूस १०ः२८–३०) ।
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र केही समुदायहरूमा सु–समाचार प्रचार गर्नेहरूलाई कसैले रूपैयाँ–पैसा दिएर सहायता गर्छ भने त्यसले “सय गुणा बढी फिर्ता” पाउँछ भनेर दाबी गर्ने काम प्रसिद्ध छ । तर के यो प्रतिज्ञा त्यस्ता मानिसहरूको लागि उपयोगी छ त ७तिस अँ हँ, छैन । यो प्रतिज्ञा त प्रभु येशूसँग उनलाई र अरू चेलाहरूलाई के इनाम छ भनेर प्रश्न गर्ने पत्रुस जस्तो सु–समाचार प्रचार गर्नेको लागि वास्तवमा आफ्नो परिवार, जग्गा—जमीन वा घर छोडने मानिसहरूलाई सम्बोधन गरेर भनिएको थियो ।
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र चाखलाग्दो गरेर, सय गुणा बढी फिर्ता पाउने बारेमा सँधै प्रचार गर्नेहरूले प्राथमिक रूपमा घरहरू तथा जग्गा—जमीनहरूमा केन्द्रित भएको देखिन्छ र नानीहरू र सतावट पनि पाउनेछन भनी प्रचार गरिएको पाइन्दैन, ती कुराहरूको बारेमा पनि त्यहाँ प्रतिज्ञा गरिएको छ । वास्तवमा, प्रभु येशूले कहिले पनि सु–समाचारको निम्ति सयौं घरहरू दिने प्रतिज्ञा गरिरहनुभएको थिएन । तर उहाँले यो प्रतिज्ञा गरिरहनुभएको थियो, कि सु–समाचारको निम्ति तिनीहरूले आफ्नो घर र परिवारहरू छाडदा, तिनीहरूको नयाँ आत्मिक परिवारका सदस्यहरूले तिनीहरूलाई बस्नको लागि आफ्नो घरका ढोकाहरू खोलिदिनेछन । साँचो चेलाहरूले आफ्नै स्वामित्वमा हुने गरी पाउने कुनै कुराको वास्ता गर्दैनन । किनभने तिनीहरूले आफ्नैलागि केही कुरा पनि पाउँन चाहदैनन– तिनीहरू त परमेश्वरका कुराहरूको लागि भण्डारेहरू मात्र हुन ।
A Final Example
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्रअन्तिम उदाहरण
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र प्रभु येशूको “जैतुन डाँड़ाको उपदेश” भनेर चिनिने उपदेशलाई जब मानिसहरूले पढदछन , जुन कुरा मत्ती २४–२५ मा पाइन्छ, तब केही मानिसहरूले उद्धार नपाएका मानिसहरूलाई प्रभु येशूले भनिरहनुभएको थियो भनेर गलत प्रकारले सोच्ँदछन र यसरी तिनीहरू उहाँले त्यस ठाउँमा जे बोलिरहनुभएको थियो, त्यो कुरा आफ्नो लागि उपयोगी छैन भन्ने कुराको निष्कर्षमा पुग्दछन । तिनीहरूले अविश्वासयोग्य नोकर र दश कन्याहरूको दृष्टान्त पढछन र तिनीहरू अविश्वासीहरूलाई सम्बोधन गरिएका हुन, कि भनेर बिचार गर्दछन । तर मैले पहिले नै भनेको जस्तो ती दुवै दृष्टान्तहरू प्रभु येशूले आफ्ना नजीकका चेलाहरूलाई सम्बोधन गरेर भनिएका थिए (हेर्नुहोस मत्ती २४ः३; मर्कूस १३ः३) । त्यसैकारण, यदि पत्रुस, याकूब, यूहन्ना र आन्द्रियासलाई प्रभु येशूको दोस्रो आगमनको निम्ति चेताउनी दिनु आवश्यक थियो भने, हामीलाई पनि आवश्यक छ । जैतुन डाँड़ामा प्रभु येशूले दिनुभएका उपदेशहरू हरेक विश्वासीको लागि पनि उत्तिकै उपयोगी छन , ती मानिसहरूलाई पनि त्यत्तिकै आवश्यक छन जसले त्यस्तो कुरा सोँचेका पनि छैनन , किनभने तिनीहरूले प्रभु येशूले कसलाई सम्बोधन गरेर भनिरहनुभएको छ भनेर थाहा पाएका छैनन ।
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र नियम ३ ः इमान्दारी पूर्वक पढनुहोस । मूल पाठमा तपाईंको आफ्नो धर्मशास्त्रीय सिद्धान्तलाई जबर्जस्ती कोचार्ने प्रयास नगर्नुहोस । यदि तपाईंले विश्वास गर्दै आएको कुरासँग जुध्ने कुनै कुरा पढनुभयो भने, बाइबललाई परिवर्तन गर्न नखोज्नुहोस , बरु तपाईंले विश्वास गर्नु भएको कुरालाई परिवर्तन गर्नुहोस ।
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र हामीहरू हरेक केही पूर्वाग्रहका साथ धर्मशास्त्रको नजीक पुगेका हुन्छौं । त्यसैकारण इमान्दारपूर्वक बाइबल पढन हामीलाई प्रायः जसो धेरै कठीन हुन्छ । अन्तमा गएर हामीले बाइबललाई हाम्रो ईश्वरशास्त्रमा मुछनुको अलावा हाम्रो विश्वासलाई चाँहि धर्मशास्त्रमा जोड़ दिन्छौं । कहिले काँही हामी हाम्रो विश्वासलाई चाँहि धर्मशास्त्रमा जोड़ दिन्छौं । कहिले काँही हामी हाम्रो विश्वाससँग, जुझाइदिने कुराहरूलाई नबुझी हाम्रो आफ्नै सिद्धान्तलाई समर्थन गर्ने धर्मशास्त्रहरू खोज्दछौं । यसलाई “प्रमाणित खण्डहरू” अर्थात “समर्थन गर्ने खण्डहरू” भनेर चिनिन्छ ।
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र ईश्वरशास्त्रलाई मूल पाठमा जोड़ दिने कुराको बारेमा मैले हालसालै भेटेको एउटा उदाहरण यसप्रकार छ । एउटा निश्चित शिक्षकले प्रभु येशूले भन्नुभएको सु–प्रसिद्ध भनाई मत्ती ११ः२८–२९ मा सर्वप्रथम पढदछन ः “हे सबै थाकेका र बोझले दबिएका हो, मकहाँ आओ, म तिमीहरूलाई बि७नतसाम दिनेछु । मेरो जुवा आपूmमाथि लेओ, र मसँग सिक किनभने म बिनम्र र कोमल ”हृदयको छुः अनि तिमीहरूले आफ्ना आत्मामा बि७नतसाम पाउँनेछौ” (मत्ती ११ः२८–२९) ।
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्रत्यसपछि त्यो शिक्षकले प्रभु येशूले दुईवटा भिन्ना—भिन्नै बि७नतसाम दिने कुरा गरिरहनुभएको छ भनेर ब्याख्या गर्दै अगाडि़ बढदछन । पहिलो बि७नतसाम (मानिलिऔं) ११ः२८ मा भएको मुक्तिको बि७नतसाम हो, र दोस्रो बि७नतसाम चाँहि ११ः२९ मा चेलापनको बि७नतसाम हो । पहिलो बि७नतसाम प्रभु येशूमा आएर ग्रहण गर्दा प्राप्त हुन्छ भने, दोस्रो बि७नतसाम चाँहि उहाँलाई प्रभु भनेर उहाँप्रति समर्पित भएर वा उहाँको जुवा आपूmमाथि लिएर प्राप्त गर्न सकिन्छ ।
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र तर प्रभु येशूले भन्न चाहनु भएको कुरा त्यही नै थियो त ७तिस होइन, त्यो थिएन, त्यो चाँहि मूल पाठमा आफ्नै अर्थ जर्बजस्ती घुसाएको मात्र हो, त्यो कुरा उहाँले भन्न खोज्नु भएको पनि होइन र लागु पनि हुँदैन । प्रभु येशूले दुईवटा बि७नतसाम दिनेछु भनेर भन्नु भएको होइन । उहाँले एउटा बि७नतसाम तिनीहरूलाई दिनेछु भन्नु भएको थियो, जोहरू थाकेका र बोझले दबिएका थिए र त्यो बि७नतसाम प्राप्त गर्ने एउटा मात्र उपाय चाँहि केवल उहाँको जुवा आपूmमाथि लिएर अर्थात उहाँमा आपूmलाई अर्पण गरेर मात्र थियो । त्यो नै प्रभु येशूले भन्न खोज्नु भएको कुराको अर्थ थियो ।
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र त्यो शिक्षक त्यस प्रकारको ब्याख्या गर्न किन लालायित बने ७तिस किनभने, पछिल्लो खण्डको शिक्षाको अर्थले तिनको विश्वाससित मेल खाएको छैन, किनकि दुई प्रकारका स्वर्गजाने ख्रीष्टियनहरू (विश्वासीहरू) छन — विश्वासीहरू र चेलाहरू । यसकारण तिनले ठीकसँग अजुवाद गरेका छैनन ।
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र वास्तवमा, प्रभु येशूले सिकाउनु भएको सबै कुराहरूको सन्दर्भमा शिक्षकको ब्याख्या नमिल्ने निश्चित ईश्वरशास्त्रलाई हामीले बिचार गरेर यस पुस्तकमा सुरुमा नै धर्मशास्त्रका अरू पदहरू पनि हेरिसकेका छौं । अब यहाँ नयाँ करारले दुई प्रकारका स्वर्गको हकदार ख्रीष्टियनहरू — विश्वासीहरू र चेलाहरू हुन्छन भनेर सिकाउँदछ । सबै साँचो विश्वासीहरू चेलाहरू हुन । जोहरू चेलाहरू होइनन , तिनीहरू विश्वासीहरू होइनन । चेलापन नै बिशुद्ध बिश्वासको फल हो ।
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र शुद्ध हृदयले अब हामी इमान्दार पूर्वक बाइबल पढने प्रयत्न गरौं । यदि हामीले त्यसो ग¥यौं भने, त्यसको परणाम हामी धेरै समर्पित र ख्रीष्टको आज्ञाकारी मानिसहरू बन्नेछौं ।
कतथभि.ूायलत(ाबmष्थिस् एचभभतष्सूश्र?ब ष्म.ू)ातलज्ञू जचभा.ू३)ातलचभाज्ञू लबmभ.ू)ातलज्ञूश्र३३?रबश्र पावलले बेसर्त अनन्त सुरक्षामा विश्वास गरेनन भन्ने कुरा स्पष्ट छ, नत्रभने तिनले उद्धार पाएको ब्यक्ति तिमोथीलाई आफ्नो मुक्तिमा निश्चित हुनको निम्ति केही गर भनी भन्ने थिएनन ।
#$ मोशाले पनि एकपल्ट परमेश्वर “हिडँदै गर्दा” उहाँको पछाडिको भाग देखेका थिए । परमेश्वरले आफ्नो मुहार मोशाबाट लुकाउन, उहाँले यस प्रकारले आफ्नो हातले मोशालाई छोपिदिनुभयो (हेर्नुहोस प्रस्थान ३३ः१८–२३) ।
#% प्रभु येशूले आफ्नो उपदेशमा पहिले नै उहाँका ७नतसोताहरूको धार्मिकता शास्त्री र फरिसीहरूको भन्दा बढी भएन भने तिनीहरू कुनै रितीले स्वर्गको राज्यमा प्रवेश गर्ने छैनन (हेर्नुहोस मत्ती ५ः२०) भनेको कुरालाई पनि बिचार गर्नुहोस । त्यसपछि प्रभु येशूले निरन्तर रूपमा शास्त्री र फरिसीहरू कुन प्रकारले गिर्दै गए भनेर धेरै बिशेष कुराहरू प्रकट गरी दिनुभयो ।